Τί νέο κομίζει το Διαδίκτυο με τα ιστολόγια; με ρωτούν αυξανόμενα δημοσιογράφοι των Μέσων. Στο βιβλίο μου πιστεύω ότι εξηγώ εκτενώς ποιές είναι οι καινούργιες εξελίξεις αφήνοντας πάντα ανοιχτό το ενδεχόμενο να με ξεπερνά η ίδια η τεχνολογική πραγματικότητα, δεδομένου ότι όταν τελείωσα τη συγγραφή του, το YouTube π.χ. δεν ήταν ακόμα στο φόρτε του. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που δεν έχει ακόμα ρυθμιστεί και παραμένει το «μεγάλο διακύβευμα» του Διαδικτύου, που δεν είναι άλλο, απ’ την αδιαμεσολάβητη πληροφορία.

Μέχρι σήμερα ακούγαμε για την αδιασταύρωτη πληροφορία που μπορεί να έφτανε στα αυτιά μας απ’ τα παραδοσιακά Μέσα, από κάποιο «παρορμητικό» δημοσιογράφο ή Μέσο. Όλες οι προσπάθειες σύναψης δεοντολογικών «συμφωνιών» έτειναν πάντα στην αποτροπή του λάθους, του ψεύδους, της παραπληροφόρησης. Τώρα, η διασταύρωση των πληροφοριών περνά σε δεύτερη μοίρα. Αυτό που έχει σημασία είναι η διαμεσολάβηση. Εξηγούμαι: τα ιστολόγια στην ουσία τους αφορούν στην απουσία διαμεσολάβησης. Ο ιστολόγος εκπέμπει τα μηνύματά του χωρίς να χρειάζεται την έγκριση κανενός. Φυσικά υπόκειται στην εξουσία του παρόχου της εφαρμογής, στον έλεγχο των υπηρεσιών δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, όπως επίσης στο ψαλίδι της αυτολογοκρισίας του. Η ανυπαρξία ευρείας διαμεσολάβησης είναι το κεντρικό θέμα των ιστολογίων. Αυτή είναι η δύναμή τους, αυτό φοβούνται τα παραδοσιακά Μέσα, αυτό φοβούνται οι πολιτικοί, αυτό φοβούνται οι εταιρείες. Είναι γεγονός ότι καθετί ελευθεριακό και δημοκρατικό τείνει να περιχαρακώνεται απ’ τις εξουσίες, ώστε να καταστεί χειραγωγήσιμο κι ακίνδυνο. Ένας απ’ τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να γίνει αυτό, είναι η πλήρης απελευθέρωση του απειλητικού Μέσου, ώστε να εκτραπεί μόνο του, και να έρθουν μετά οι καλοθελητές να το περιορίσουν. Θεωρώ ότι βιώνουμε ακριβώς αυτή την εποχή. Στο βιβλίο μου μιλάω για την ανάγκη σύναψης δεοντολογίας, κανόνων, συμφωνιών από τα κάτω, και οι περισσότεροι με κοιτάζουν είτε με καχυποψία, είτε με περιφρόνηση. Όταν λέω ότι η ιστορία της Αμαλίας Καλυβίνου μπορεί να παιχτεί κι απ’ την ανάποδη, με λένε κινδυνολόγο. Αλλά μέσα στον ενθουσιασμό της «πρώτης μεγάλης νίκης των blog», κανείς δε θέλει να σκέφτεται την άλλη όψη. Η αδιαμεσολάβητη πληροφορία έχει τόσο μεγάλη δύναμη που μπορεί να οδηγήσει σε εξίσου μεγάλες απάτες. Επαναλαμβάνω: αν θέλουμε αξιόπιστα Νέα Μέσα, αν θέλουμε Μέσα που έχουν πραγματικές αξίες, που τις υπερασπίζονται με το λόγο και την πράξη, πρέπει να δημιουργήσουμε έναν κόμβο ανεξάρτητων ιστολόγων ή αλλιώς, το πρώτο Παράδειγμα σοβαρής δημοσιογραφίας στο ελληνικό Διαδίκτυο. Ή έστω, αυτό θα μπορούσε να είναι το στοίχημά μας.