Τα περισσότερα δημοφιλή Μέσα σήμερα κατακλύζονται από διαφημίσεις, αυτό δεν είναι κάτι νέο. Ακόμα και τα πιο καινούργια Μέσα, όπως οι δωρεάν νεανικές εφημερίδες χρηματοδοτούνται απευθείας απ’ τους διαφημιζόμενους, πράγμα που σημαίνει ότι σήμερα δεν υπάρχει διαφυγή απ’ το κυρίαρχο μοντέλο της. Όμως υπάρχει ένα πεδίο που δεν έχει αλωθεί ακόμα απ’ τη διαφήμιση, που δεν είναι άλλο απ’ το Διαδίκτυο και πιο συγκεκριμένα τα blog, κι αυτό είναι πράγματι κάτι νέο. Αν κοιτάξουμε προσεκτικά, θα δούμε ότι ο διάλογος για τη διαφήμιση στο Διαδίκτυο, τα Νέα Μέσα και τα ιστολόγια, υπονομεύεται με κάθε τρόπο από όλες εκείνες τις δυνάμεις που έχουν καταστήσει το περιεχόμενο του παραδοσιακού Τύπου και της τηλεόρασης ένα ενημερο-διασκεδαστικό, απόλυτα ελεγχόμενο, και χαμηλής ποιότητας προϊόν που προπαγανδίζει έναν τρόπο ζωής πλημμυρισμένο από άχρηστα εμπορεύματα.

Το μοντέλο της διαφήμισης υιοθετείται σταδιακά και στο Διαδίκτυο, αυτά τουλάχιστον είναι τα πρώτα δείγματα μέχρι τώρα. Οι σελίδες γεμίζουν με κουτάκια, εικονίδια, pop-up, βίντεο, διαγωνισμούς, κι ό,τι απίθανο σκέφτονται οι διαφημιστές, η προσοχή των κυβερνοναυτών αποσπάται από χρώματα, γραφιστικά σχήματα, περίτεχνες γραμματοσειρές κ.λπ. μέχρι που ξεχνά κανείς το λόγο για τον οποίο επισκέφθηκε τις συγκεκριμένες σελίδες. Ο ένας τόπος σε οδηγεί στον άλλο, και μια ατέλειωτη διαφήμιση «οδηγεί το γαϊτανάκι της διασκέδασης, της ενημέρωσης, της πληροφορίας». Η αποθέωση της αισθητικής και της εκζήτησης αποκρύπτει βέβαια ότι πίσω απ’ όλα αυτά ελλοχεύει διαρκώς η προστακτική «αγοράστε», αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για το θαυμαστό καινούργιο κόσμο, όπου τα πάντα είναι έξοχα, μοντέρνα και ανατρεπτικά.

Καθώς όμως τα πράγματα στη μπλογκόσφαιρα είναι ακόμα υπό διαμόρφωση, κι εφόσον έχουμε ακόμα τη δυνατότητα να εκφέρουμε κριτικές απόψεις για τη διαφήμιση μέσα στο Διαδίκτυο, βρισκόμαστε μπροστά στο ενδεχόμενο ανάδυσης άλλων μοντέλων που θα μπορούσαν να σταθούν με αξιώσεις στο τοπίο. Κατά τη γνώμη μου αυτή είναι μια απ’ τις προοπτικές που απεύχονται οι διαφημιζόμενοι και οι διαφημιστές, αφού έτσι χάνουν το προνόμιο του ελέγχου του περιεχομένου των Νέων Μέσων. Εκτός κι αν ονομαστεί νέο μοντέλο η κρυμμένη διαφήμιση…

Συνοπτικά θα έλεγα ότι οι διαφημιζόμενοι και οι διαφημιστές γενικά απεύχονται:

*Να στρέφονται ολοένα και περισσότεροι καταναλωτές σε περιεχόμενα που δεν διακόπτονται ή δε συνοδεύονται από διαφημίσεις.

*Να κλείσουν οι καταναλωτές τις τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα που τους βομβαρδίζουν με διαφημίσεις.

*Να γίνουν ανεξάρτητα και διαφανή τα Μέσα.

*Να συνειδητοποιήσει ο καταναλωτής ότι εκτίθεται καθημερινά σε εκατοντάδες διαφημίσεις χωρίς να το έχει ζητήσει. Κι επιπλέον ότι πληρώνει ένα σεβαστό κάθε χρόνο ποσό για τη διαφήμιση. Το ποσό αυτό συμπεριλαμβάνεται στην τιμή των προϊόντων. Να απαιτήσουν οι πολίτες να μην πληρώνουν τα διαφημιστικά κόστη των επιχειρήσεων.

*Να απαιτήσουν οι δημοσιογράφοι να κάνουν ανενόχλητοι τη δουλειά τους στα Μέσα. Πέρα από εταιρικές υποβολές.

*Να γίνεται σοβαρή και συνεπής κριτική στη διαφήμιση από όλα τα Μέσα.

*Να υπάρξει καταναλωτική συνείδηση.

Ειδικά τώρα, ως προς τα Νέα Μέσα οι διαφημιζόμενοι και οι διαφημιστές απεύχονται:

*Να γενικευθούν μοντέλα απευθείας χρηματοδότησης των Μέσων απ’ τους θεατές, ακροατές, αναγνώστες τους. Να γίνουν τα Νέα Μέσα εχθρικά προς τη διαφήμιση. Να αποκρούσουν οι ιδιοκτήτες των ιστοσελίδων προτάσεις για τοποθέτηση διαφημίσεων. Να αντιδράσουν οι αναγνώστες των ιστοσελίδων.