Στις 24 Σεπτεμβρίου 2019, ανέβηκε στο βήμα της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, ένας απ’ τους πιο αντισυμβατικούς κι αμφιλεγόμενους πολιτικούς του καιρού μας, κι εκφώνησε έναν πύρινο λόγο, με τον  γνώριμο σαρκαστικό και χιουμοριστικό του τόνο. Ενώ οι περισσότεροι στην αίθουσα θα περίμεναν να ακούσουν μια διασκεδαστική εξιστόρηση της περιπέτειας των Βρετανών να εγκαταλείψουν επιτέλους το όχημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τελικά παρακολούθησαν επί αρκετά λεπτά τον εκκεντρικό άντρα να μιλά για τους κινδύνους των νέων τεχνολογιών, και για το σκοτεινό υπολογιστικό σύννεφο που αποθηκεύει τις ψηφιακές μας δραστηριότητες. «Είναι ένα τεράστιο μαύρο σύννεφο, που δεν ξέρουμε ούτε πως αλλά ούτε και πότε θα εκραγεί» είπε χαρακτηριστικά, ενώ οι κάμερες εστίαζαν σε συνέδρους που χασκογελούσαν πίσω απ’ τα έδρανά τους. 

Ωστόσο, η ομιλία του Μπόρις Τζόνσον πέρασε στα ψιλά ακόμα κι απ’ τον ίδιο. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανέβασε ένα μικρό της απόσπασμα μόνο, ενώ ελάχιστα μίντια την παρουσίασαν, προτιμώντας να αναφερθούν στον 38χρονο Πρόεδρο του Ελ Σαλβαδόρ, Ναγίμπ Μπουκέλε, που τράβηξε μια σέλφι απ’ το βήμα του ΟΗΕ και μίλησε για τα οφέλη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στις κοινωνίες. Ο Τζόνσον χρησιμοποίησε το ίδιο βήμα για να διαφημίσει ένα μεγάλο συνέδριο για την τεχνολογία που θα γίνει στο Λονδίνο το 2020 («όπου παρεμπιπτόντως κατά το 94% του χρόνου δε βρέχει», όπως ανέφερε). Το μήνυμα του Τζόνσον προς τη διεθνή κοινότητα είναι ότι η Μεγάλη Βρετανία σκοπεύει να ηγηθεί ως μια παγκόσμια δύναμη ηθικής κι υπεύθυνης χρήσης των νέων τεχνολογιών. Το κύριο μέλημα, η προτεραιότητα, είναι να υιοθετηθεί ένα σώμα παγκόσμιων αρχών που θα διέπουν τις νέες τεχνολογίες ανά τον πλανήτη και θα συγχρονίζονται με τις αξίες «της ελευθερίας, της ανοιχτότητας και του πλουραλισμού».

Για τον βρετανό πρωθυπουργό οι νέες τεχνολογίες κάνουν κι υπόσχονται πραγματικά σπουδαία πράγματα, προϊόντα κι υπηρεσίες που έχουν τη δυνατότητα να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής όλων μας. Όμως αυτές οι νέες τεχνολογίες μοιάζουν με την πυρηνική ενέργεια. Χρειάζονται μεγάλη προσοχή, γιατί καθιστούν πολύ εύκολη τη διολίσθηση των κοινωνιών μας σ’ ένα καθεστώς παγκοσμιοποιημένου ψηφιακού ολοκληρωτισμού. «Αυτό που διακυβεύεται» σημείωσε ο Τζόνσον, «είναι αν θα κληροδοτήσουμε έναν Οργουελικό κόσμο, που θα έχει σχεδιαστεί να λογοκρίνει, να καταπιέζει και να ελέγχει, ή έναν κόσμο χειραφέτησης, διαλόγου και μάθησης, όπου η τεχνολογία θα απειλεί την πείνα και τις ασθένειες, αλλά όχι τις ελευθερίες μας». Και συνέχισε: «πρέπει να βρούμε τη σωστή ισορροπία ανάμεσα στην ελευθερία και τον έλεγχο, ανάμεσα στην καινοτομία και τις ρυθμίσεις, ανάμεσα στις ιδιωτικές επιχειρήσεις και την κυβερνητική εποπτεία. Πρέπει να επιμείνουμε έτσι ώστε οι ηθικές κρίσεις που βρίσκονται μέσα στα σχέδια των νέων τεχνολογιών να είναι διάφανες σ’ όλους μας».  

«Η ψηφιακή τυραννία» τόνισε ο Τζόνσον, «δεν είναι πια το προϊόν κάποιας δυστοπικής φαντασίας, αλλά μια αναδυόμενη πραγματικότητα». Όταν μια χούφτα εταιριών που εδρεύει στην Κοιλάδα της Σιλικόνης παρακoλουθεί τους πάντες, κι ελέγχει μέσω των αλγορίθμων της τα πάντα, χρειάζεται να υπάρξει περίσκεψη κι αντίδραση. Ο βρετανός πρωθυπουργός πιστεύει ότι η χώρα του, που έχει έναν απ’ τους πιο ανεπτυγμένους τεχνολογικούς τομείς στον κόσμο, μπορεί να γίνει το αντίπαλο δέος, και να στεγάσει τις βάσιμες ανησυχίες περί ψηφιακού ολοκληρωτισμού. Αν μη τι άλλο, του χρόνου στο Λονδίνο, θα γίνει σίγουρα μια ενδιαφέρουσα συνάντηση των απανταχού τεχνοφοβικών και τεχνοσκεπτικιστών.