Η Ελλάδα είναι διαχρονικά στις τελευταίες θέσεις του δείκτη ψηφιακής οικονομίας και κοινωνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (DESI). Το 2018 μάλιστα, έπεσε μια θέση ακόμα στο σχετικό δείκτη, κι είναι τώρα στην 27η θέση ανάμεσα στις 28 χώρες της ΕΕ. Την ίδια ώρα υπάρχει απ’ το 2016 ένα υπουργείο αφιερωμένο στην ψηφιακή πολιτική. Μπαίνοντας στην ιστοσελίδα του ωστόσο καταλαβαίνει εύκολα κάποιος ότι είναι περισσότερο ένα εργαλείο δημοσίων σχέσεων του υπουργού και των γενικών γραμματέων παρά ένας κόμβος ενημέρωσης για την ουσία της πολιτικής του υπουργείου.
Ο δείκτης DESI (Digital Economy and Society Index) μετρά την πρόοδο που καταγράφουν οι χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς την ψηφιοποίησή τους. Κάθε χρόνο δημοσιεύεται μια έκθεση που λαμβάνει υπόψη της 5 κριτήρια:
2. Ανθρώπινο κεφάλαιο: Χρήση του διαδικτύου, βασικές και προηγμένες ψηφιακές δεξιότητες.
3. Χρήση διαδικτυακών υπηρεσιών: Χρήση από τους πολίτες του περιεχομένου, των επικοινωνιών και των επιγραμμικών συναλλαγών.
4. Ενσωμάτωση της ψηφιακής τεχνολογίας: Ψηφιοποίηση των επιχειρήσεων και ηλεκτρονικό εμπόριο.
5. Ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες: Ηλεκτρονική διακυβέρνηση και ηλεκτρονικές υπηρεσίες υγείας
Η Ελλάδα είναι σταθερά στις τελευταίες θέσεις του δείκτη. «Συνολικά» αναφέρουν τα συμπεράσματα της έκθεσης, «τα τελευταία έτη, η Ελλάδα δεν έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο σε σύγκριση με άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Το παρελθόν έτος, η πρόοδος ήταν κατά τι πιο αργή από τον μέσο όρο της ΕΕ». Φυσικά δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός. Απλά εγείρονται ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με την πολιτική σ’ αυτό τον τομέα.
Να ευχαριστήσω την οργανωτική ομάδα για την τιμή που μου κάνει να συμμετάσχω στην πολύ ενδιαφέρουσα ημερίδα «Το βιβλίο στην ψηφιακή εποχή» και ειδικά στο συγκεκριμένο πάνελ με τους εκλεκτούς φίλους και φίλες.
Να ξεκινήσω δίνοντάς σας μια πληροφορία που μπορεί να είναι οικεία ή και να φανεί χρήσιμη σε άλλους. Για να γράψω το κείμενο της ομιλίας μου χρειάστηκε να κλείσω το ρούτερ της σύνδεσής μου, να αποκοπώ δηλαδή απ’ το Διαδίκτυο, και να βάλω σε λειτουργία πτήσης το κινητό μου τηλέφωνο. Η συγκέντρωση ενός συγγραφέα στη δουλειά του σήμερα είναι μια διαρκής πρόκληση εξαιτίας της έντασης του πειρασμού των επικοινωνιών. (περισσότερα…)
Η φετινή μπιενάλε σύγχρονης τέχνης της Βενετίας έχει ως θέμα της το μέλλον.
Όλα τα μέλλοντα του κόσμου είναι ο τίτλος της.
Ο θεατής των εθνικών περιπτέρων έχει ως τα τέλη Νοεμβρίου τη δυνατότητα να στοχαστεί το μέλλον με αφορμή τα έργα πλειάδας καλλιτεχνών.
Είναι ενδιαφέρον και ερεθιστικό να σκέφτεσαι το μέλλον. Η τέχνη, ως απόλυτη ελευθερία, μπορεί να σε βοηθήσει δραστικά.
Κι ενώ τα περισσότερα εθνικά περίπτερα έχουν όντως στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον, το ελληνικό έργο κάνει κάτι ριζικά διαφορετικό: κοιτάει προς το παρελθόν.
Αγριμικά, της Μαρίας Παπαδημητρίου
Η καλλιτέχνις Μαρία Παπαδημητρίου επιμελήθηκε τη μετεγκατάσταση ενός καταστήματος απ’ το Βόλο στη Βενετία, δίνοντας στο έργο της τον τίτλο της επιχείρησης Αγριμικά. (περισσότερα…)
