Κατηγορία: Συστατικά

tesseris-nekroi-apo-karampola-stin-egnatiaΟδηγείς το πλημμελώς συντηρημένο αυτοκίνητό σου στην αριστερή λωρίδα της εθνικής οδού με 180 χλμ. την ώρα. Είσαι ζαλισμένος απ’ τα ούζα που έχεις πιεί, γιορτάζοντας τη νίκη της ομάδας σου. Μέσα στο όχημά σου βρίσκεται όλη η παλιοπαρέα. Θεωρείτε ότι οδεύετε προς την ανατροπή όλων των παθογενειών του κόσμου. Κανείς σας δε φορά ζώνη ασφαλείας -έχετε μαζί σας και ένα παιδί- ενώ έχετε πιάσει κι ένα επαναστατικό τραγούδι, το οποίο τραγουδάτε με πάθος έχοντας βάλει τα δυνατά σας. Μαζί σας είναι κι ο μέντοράς σας. Στην καμπίνα επικρατεί κλίμα ευφορίας. Έχει σουρουπώσει, κι όλα μοιάζουν έξω ειδυλλιακά – είναι σαν να πηγαίνετε αιώνιες διακοπές. Πίσω σας, ακολουθεί ένα ακόμα αυτοκίνητο της παρέας, με το οποίο επικοινωνείτε μέσω των έξυπνων τηλεφώνων σας. Κάνετε κόντρες μεταξύ σας. Έχετε μόλις προσπεράσει ένα πράσινο κι ένα μπλε αυτοκίνητο, και πάτε όλοι μαζί σαν αφηνιασμένο τρένο στην αριστερή λωρίδα με μπροστάρη εσένα.

Το μεθύσι δε σου επιτρέπει να θυμηθείς ότι το αυτοκίνητό σου είναι ανασφάλιστο, ούτε ότι παραβιάζεις σχεδόν όλους τους βασικούς κανόνες του κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Δεν έχεις εμπειρία οδήγησης στην αριστερή λωρίδα. Ουσιαστικά είναι η πρώτη σου φορά στην αριστερή λωρίδα με τόσο μεγάλο αυτοκίνητο. Έχεις μόλις πάρει την άδεια οδήγησης λαδώνοντας τους εξεταστές. Αν κάποιος σου ασκήσει κριτική, του λες ότι έχεις το δίκιο με το μέρος σου, γιατί ο κόσμος είναι άδικος, κι εσύ, ως υπερασπιστής των αδυνάτων και των κατατρεγμένων έχεις κάθε δικαίωμα να μην αναγνωρίζεις τους συμβατικούς κώδικες των αστών. (περισσότερα…)

Δεν έχω γεννήσει κι όπως όλα δείχνουν, αν δεν κάνει κάποια τεράστια ανατροπή η τεχνολογία, δε θα γεννήσω ποτέ. Βέβαια, γεννάω ιδέες, και κείμενα, και σχέδια, και εικόνες. Γνωρίζω από μικρή ηλικία τί σημαίνει να κυοφορείς και να γεννάς. Είναι ειλικρινά μια εκπληκτική διαδικασία, που τη γνωρίζουμε όλοι ή σχεδόν όλοι. Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι γεννάμε ιδέες, ιδέες τρελές, ιδέες κοινότοπες, ιδέες μοναδικές. Ιδέες που μπορεί να μην αλλάξουν ριζικά τον κόσμο, αλλά δίνουν χαρά ή και δυστυχία στους γύρω μας, και μάς προσφέρουν αυτοεπιβεβαίωση, απόλαυση, ικανοποίηση. Οι ιδέες, όπως λέγεται ευρέως, δεν προκύπτουν από παρθενογέννεση. Χρειάζεται κάποιος να φυτέψει το σπόρο τους, κι έπειτα να εξελιχθούν μέσα από περίπλοκες διαδικασίες, ώσπου κάποια στιγμή, όταν θα έχουν πια ικανό σχήμα και υπόσταση, να δημοσιοποιηθούν και να δουλευτούν κατάλληλα.

Παρακολουθώ και συμμετέχω σε συζητήσεις πολιτικού και κοινωνικού περιεχομένου. (περισσότερα…)

Έκανα κάποτε πολλή παρέα μ’ έναν νέο άνθρωπο που ονειρευόταν μια τεράστια επανάσταση. Ονειρευόταν την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, την κοινοκτημοσύνη, την καθολική ελευθερία, την αγάπη παντού. Δε θα σου πω το όνομά του γιατί τυχαίνει να τον γνωρίζεις και δε θέλω να σε προκαταλάβω. Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος, απ’ τη στιγμή που ασπάστηκε το όραμα της τεράστιας επανάστασης, άρχισε να σνομπάρει και να μποϋκοτάρει τα Χριστούγεννα. Εξάλλου δήλωνε άθεος, οπότε ήθελε να είναι συνεπής μ’ αυτή του την επιλογή. Επίσης, θεωρούσε ότι τα Χριστούγεννα ήταν μια γιορτή για τους εμπόρους, ένα καταναλωτικό όργιο που έκανε την ανθρωπότητα να ξεχνάει πρόσκαιρα τα προβλήματά της και να επιδίδεται σε θεραπεία αγορών. Ερχόταν σε πολύ δύσκολη θέση που αναγκαζόταν να παρευρίσκεται στα γιορτινά οικογενειακά τραπέζια. Όσο περνούσαν τα χρόνια γινόταν όλο και πιο ερειστικός, όλο και πιο επικριτικός, όλο και πιο ξυνός. Οι άλλοι γύρω του απολάμβαναν τη ζεστασιά της επαφής και της γιορτής κι εκείνος τρωγόταν με τα ρούχα του. Δεν έβλεπε την ανάγκη των ανθρώπων να συναντηθούν, να αγαπηθούν, να ζεσταθούν. Έβλεπε μόνο την ιδεολογία του και ποτέ τους άλλους. (περισσότερα…)