Το μέλλον είναι τώρα #2

Κάθε φυσική καταστροφή είναι μια ευκαιρία να δοκιμαστούν τα όρια και οι αντοχές των συστημάτων μας. Μια επιδημία που προκαλείται από έναν νέο, άγνωστο ιό, δε μπορεί να είναι εξαίρεση. Απ’ τα τέλη του Δεκεμβρίου του 2019, εξελίσσεται μια πρωτόγνωρη για τα σύγχρονα δεδομένα, επιχείρηση διαχείρισης κρίσης. Αυτό που εξελίσσεται δεν έχει προηγούμενο, γιατί ποτέ άλλοτε στην ανθρώπινη ιστορία οι άνθρωποι δεν ήταν τόσο στενά συνδεδεμένοι, ούτε υπήρχαν τόσο εξελιγμένα εργαλεία διασύνδεσης τους. Οι προκλήσεις που θέτει στα ανθρώπινα συστήματα αυτός ο ιός, ο κορονοϊός COVID19 είναι πραγματικά τεράστιες. Όμως πίσω απ’ αυτή την κρίση βρίσκεται μια πολύ κρίσιμη γνώση. Ο πλανήτης είναι τόσο διασυνδεδεμένος, που ακόμα και οι δικές μου ταπεινές πράξεις, έχουν αντίκτυπο παντού. Η ύπαρξη ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος στην άλλη άκρη του πλανήτη, με επηρεάζει προσωπικά. Πληρώνω προσωπικά το τίμημα μιας μεγάλης αδικίας που πράττουν ξένοι προς εμένα άνθρωποι σε βάρος άλλων ξένων προς εμένα. Η δικτατορία σ’ ένα μακρινό μέρος, έχει άμεσο αντίκτυπο στον καθένα.

 Πριν από μερικούς μήνες αποδέχτηκα την πρόταση των εκδόσεων Μεταίχμιο να μεταφράσω το βιβλίο του Jeff Jarvis, “What Would Google Do?”. Η εμπειρία της μετάφρασης ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, αν κι αρκετά απαιτητική και τολμώ να πω κοπιαστική. Την περίοδο που μετέφραζα το βιβλίο έτυχε να πάω στις Η.Π.Α και να κανονίσω μια συνέντευξη με τον Jarvis. Μου την παραχώρησε την τελευταία ημέρα της παραμονής μου στη Νέα Υόρκη. Επί μια ώρα είχα μποροστά μου έναν πολύ ευγενικό κι ανοιχτό άνθρωπο, με χαμόγελο και ριζοσπαστικές ιδέες, έναν οραματιστή του Διαδικτύου, να απαντά στις ερωτήσεις μου και να μιλά με θέρμη για το βιβλίο του. Ήταν απολαυστικός.

Το βίντεο έγινε για λογαριασμό των εκδόσεων Μεταίχμιο, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου “Τι θα έκανε η Google;” του Jeff Javis σε δική μου μετάφραση, το οποίο κυκλοφορεί σήμερα στα βιβλιοπωλεία. Σας συστήνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε, μπορεί να γίνει πηγή έμπνευσης για τους ζοφερούς αυτούς καιρούς που περνάμε. Εννοείται ότι είμαι ανοικτός σε σχόλια για τη μετάφραση ή οτιδήποτε άλλο. Στην αρχή του βιβλίου, υπάρχει κι ένα δικό μου προλογικό σημείωμα που έχει εγκριθεί απ’ το συγγραφέα. Περισσότερα για το βιβλίο, μπορείτε να δείτε εδώ. Φυσικά, θα επανέλθω…

*Θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Παπαγεωργίου των εκδόσεων Μεταίχμιο που μου εμπιστεύτηκε τη μετάφραση κι ήταν άψογος σε όλη τη διάρκεια της συνεργασίας για την έκδοση. Για τον Jarvis ό,τι και να πω θα είναι λίγο…

Όταν ξεκίνησα να κάνω συνεντεύξεις για το βιβλίο, με τους ανθρώπους απ’ τις 7 διαφορετικές χώρες που επισκέφθηκα, πίστευα ότι ο κόσμος μεταμορφωνόταν σ’ ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο αμερικανικής κουλτούρας, αλλά δόξα τω Θεό, δεν ήταν έτσι. Στην Κίνα, τη Ρωσία και τη Δανία τα πράγματα είναι ακόμα πολύ πιο διαφορετικά. Oliver James.

Ο Oliver James δεν είναι ένας συνηθισμένος ψυχολόγος. Εδώ και χρόνια προσπαθεί να κοινωνήσει τις ιδέες και τις έρευνές του με πλείστους τρόπους. Έχει αρθρογραφήσει σε δεκάδες περιοδικά και εφημερίδες, έχει γράψει έξι βιβλία, έχει διατελέσει ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός παραγωγός, έχει κάνει δικά του ντοκιμαντέρ. Ο James γεννήθηκε το 1953, σπούδασε κοινωνική ανθρωπολογία και κλινική ψυχολογία, κι απ’ το 1988 ξεκίνησε να εργάζεται πάνω σε διάφορα τηλεοπτικά σχέδια. Έκτοτε, χρησιμοποιεί τα Μέσα προκειμένου να καταστήσει σαφές ότι «τα πλούτη δεν φέρνουν την ευτυχία», κι ότι η φιλελευθεροποίηση των αγορών έχει επιφέρει καταστροφικές συνέπειες στον ψυχισμό των ατόμων και των κοινοτήτων.

 Η δουλειά του James στα ΜΜΕ υποστηρίχθηκε απ’ τους μεγάλους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς της Μεγάλης Βρετανίας, οι οποίοι είδαν απ’ τα μέσα της δεκαετίας του ’80 κιόλας, ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον των πολιτών για την ψυχολογία, το οποίο βέβαια παράχθηκε από μια ραγδαία επιδείνωση της ψυχικής υγείας του πληθυσμού. Την ίδια ώρα που οι Άγγλοι γίνονταν πιο πλούσιοι, και το ΑΕΠ τους συνέχιζε την σταθερή ανοδική του πορεία, οι διαγνωσμένες ψυχικές ασθένειες πληθύνονταν αναλογικά. Στο παρθενικό του βιβλίο «Η Βρετανία στο ντιβάνι» ο James μίλησε για πρώτη φορά περί «εγωϊστικού καπιταλισμού». Μπορεί η δεκαετία του ’90 να ήταν πραγματικά μια εποχή ευμάρειας, αλλά σε συναισθηματικό επίπεδο ήταν καταστροφική, έγραφε τότε ο συγγραφέας, προτείνοντας μερικούς τρόπους θεραπείας –που περιελάμβαναν βέβαια και ψυχανάλυση ή ψυχοθεραπεία- ώστε να βγει η κοινωνία απ’ το συλλογικό συναισθηματικό αδιέξοδο και την ψυχική αρρώστεια.

 Δέκα χρόνια μετά, ο James γράφει ένα ακόμα πιο σαφές κι εμπεριστατωμένο βιβλίο με τον παράξενο τίτλο Affluenza (Αφθονίτιδα), στο οποίο μιλά για τον Ιό της αφθονίας που έχει προσβάλει το δυτικό κόσμο και τον έχει βυθίσει σε συναισθηματικό εκπεσμό. Έχει μεσολαβήσει το ευπώλητο «Σε γ***ύν – Πώς να επιβιώσεις απ’ την οικογενειακή ζωή» (They F*** You Up: How to Survive Family Life), ένα βιβλίο ενδεικτικό της ζοφερής κατάστασης στα αγγλικά σπίτια, καθώς και μερικά πολύ ενδιαφέροντα ντοκιμαντέρ και σειρές για τη βρετανική τηλεόραση, δουλειές που καθιερώνουν τον James ως ειδικό σε θέματα ψυχικής υγείας. Το Νοέμβριο του 2008 ξεκίνησε μια εβδομαδιαία στήλη στην εφημερίδα Guardian, ενώ το τελευταίο βιβλίο του «Πλήρης άνοια: 24ωρη ολοκληρωμένη φροντίδα για ευημερία μιας ζωής» (Contented Dementia: 24 hour Wraparound Care for Lifetime Wellbeing) κυκλοφόρησε την ίδια περίπου εποχή. (περισσότερα…)