Μανώλη καλημέρα, πολύ ωραίο βιντεάκι.
Συμφωνώ ότι δεν έχουμε ανάγκη από διαφημίσεις αλλά από έγκυρη και αδέσμευτη ενημέρωση.
Θεωρώ πολύ σημαντική την προσπάθεια σας να ενημερώσετε τους αναγνώστες σας σε ποιο βαθμό ευθύνονται οι διαφημιστικές εταιρίες και οι εκάστοτε δημόσιοι φορείς σχετικά με ένα μεγάλο αριθμό τροχαίων (θανατηφόρων ή μη) ατυχημάτων και ποιο είναι το πραγματικό κόστος, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο, που καλούμαστε όλοι εμείς να επωμιστούμε.
Πρέπει κάποια στιγμή να σπάσει επιτέλους και αυτό το απόστημα και να εφαρμοστεί η (ήδη υπάρχουσα) νομοθεσία.
Καλή συνέχεια, Λευτέρης
Λευτέρη καλημέρα κι ευχαριστώ για τις ευχές. Η αλήθεια είναι ότι όπως λες δε χρειαζόμαστε περισσότερες διαφημίσεις, αλλά περισσότερη ενημέρωση. Όσο περισσότερες διαφημίσεις βλέπουμε, τόσο πιο δύσκολο είναι να ανεξαρτητοποιηθεί η ενημέρωση και τα Μέσα. Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο ποσοτικό. Εάν τα Μέσα μπορούν να εξασφαλίσουν την ελευθερία τους απέναντι στις διαφημιζόμενες επιχειρήσεις, τότε κανείς δε θα μιλούσε αρνητικά για αυτές. Όταν όμως βλέπεις τα Μέσα να υποκύπτουν στην εξουσία των διαφημιζέμενων εταιρειών, λες «άντε να τελειώνουμε συλλήβδην με τη διαφήμιση». Αλλά αν θέλουμε να είμαστε πραγματιστές, η διαφήμιση είναι σύμφυτη με την αγορά, κι είναι άτοπο να επικαλούμαστε κάποιο ολοκληρωτικό απεμπολισμό της. Τώρα, αναφορικά με αυτό που λες περί των πινακίδων, είναι ακριβώς έτσι. Πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος, τον οποίο δυστυχώς οι Δήμοι καταπατούν κατ’ εξακολούθηση. Το κόστος που πληρώνουμε ως κοινωνία προκειμένου να διαφημιστούν κάποια μεγαθήρια στους δρόμους μας είναι πραγματικά πολύ μεγάλο. Δεν είναι μόνο τα τροχαία (που είναι το πιο τραγικό κι εξώφθαλμο μέρος του προβλήματος), αλλά και η οπτική ρύπανση, η αδιαφορία για τη νομιμότητα κι ένα σωρό άλλες παράμετροι (όπως π.χ. αύξηση των τιμών των καταναλωτικών προϊόντων που διαφημίζονται σε ακριβά σημεία) που καθιστούν το θέμα των παράνομων διαφημιστικών πινακίδων ένα κανονικό case study του ελληνικού προβλήματος.
Manolis Andriotakis 
Μανώλη καλημέρα, πολύ ωραίο βιντεάκι.
Συμφωνώ ότι δεν έχουμε ανάγκη από διαφημίσεις αλλά από έγκυρη και αδέσμευτη ενημέρωση.
Θεωρώ πολύ σημαντική την προσπάθεια σας να ενημερώσετε τους αναγνώστες σας σε ποιο βαθμό ευθύνονται οι διαφημιστικές εταιρίες και οι εκάστοτε δημόσιοι φορείς σχετικά με ένα μεγάλο αριθμό τροχαίων (θανατηφόρων ή μη) ατυχημάτων και ποιο είναι το πραγματικό κόστος, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο, που καλούμαστε όλοι εμείς να επωμιστούμε.
Πρέπει κάποια στιγμή να σπάσει επιτέλους και αυτό το απόστημα και να εφαρμοστεί η (ήδη υπάρχουσα) νομοθεσία.
Καλή συνέχεια, Λευτέρης
Λευτέρη καλημέρα κι ευχαριστώ για τις ευχές. Η αλήθεια είναι ότι όπως λες δε χρειαζόμαστε περισσότερες διαφημίσεις, αλλά περισσότερη ενημέρωση. Όσο περισσότερες διαφημίσεις βλέπουμε, τόσο πιο δύσκολο είναι να ανεξαρτητοποιηθεί η ενημέρωση και τα Μέσα. Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι μόνο ποσοτικό. Εάν τα Μέσα μπορούν να εξασφαλίσουν την ελευθερία τους απέναντι στις διαφημιζόμενες επιχειρήσεις, τότε κανείς δε θα μιλούσε αρνητικά για αυτές. Όταν όμως βλέπεις τα Μέσα να υποκύπτουν στην εξουσία των διαφημιζέμενων εταιρειών, λες «άντε να τελειώνουμε συλλήβδην με τη διαφήμιση». Αλλά αν θέλουμε να είμαστε πραγματιστές, η διαφήμιση είναι σύμφυτη με την αγορά, κι είναι άτοπο να επικαλούμαστε κάποιο ολοκληρωτικό απεμπολισμό της. Τώρα, αναφορικά με αυτό που λες περί των πινακίδων, είναι ακριβώς έτσι. Πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος, τον οποίο δυστυχώς οι Δήμοι καταπατούν κατ’ εξακολούθηση. Το κόστος που πληρώνουμε ως κοινωνία προκειμένου να διαφημιστούν κάποια μεγαθήρια στους δρόμους μας είναι πραγματικά πολύ μεγάλο. Δεν είναι μόνο τα τροχαία (που είναι το πιο τραγικό κι εξώφθαλμο μέρος του προβλήματος), αλλά και η οπτική ρύπανση, η αδιαφορία για τη νομιμότητα κι ένα σωρό άλλες παράμετροι (όπως π.χ. αύξηση των τιμών των καταναλωτικών προϊόντων που διαφημίζονται σε ακριβά σημεία) που καθιστούν το θέμα των παράνομων διαφημιστικών πινακίδων ένα κανονικό case study του ελληνικού προβλήματος.