Μάθαμε ότι είμαστε καλά παιδιά. Διανύσαμε 500 χιλιόμετρα με την ανακύκλωση στο πορτ μπαγκάζ. Αφήσαμε μούσια. Ταίσαμε ανήλικα. Φορέσαμε σορτς. Κάναμε «κουλουτούμπες». Είδαμε αστέρια να πέφτουν. Υποδεχτήκαμε φίλους και μας υποδέχτηκαν. Είδαμε κεφάλι τεράστιας χελώνας στ’ ανοιχτά. Ανταλλάξαμε υγρά. Και όμορφες κουβέντες. Παίξαμε ρακέτες και μπάσκετ με υπερμεγέθεις δεκάχρονους. Βρήκαμε wi-fi. Κολυμπήσαμε πολύ. Φάγαμε κρίταμα. Βγάλαμε ακίδες από δάχτυλα. Περιμέναμε μιάμιση ώρα στην ουρά για βενζίνη. Ταξιδέψαμε μετρώντας εικόνες της πορνοστάρ. Μαυρίσαμε. Είδαμε τον κύριο Γκρίναγουει από κοντά. Ευτυχώς δεν είδαμε φωτιά. Αλλά είδαμε προπορευόμενα αυτοκίνητα να πετούν τσιγάρα μες στο δάσος. Δουλέψαμε κείμενα. Βγάλαμε αναλογικές φωτογραφίες. Κάναμε δεκαπενταύγουστο στην Αθήνα και παραμονή στη Θεσσαλονίκη. Είδαμε αγαπημένους φίλους του εξωτερικού. Γελάσαμε πολύ. Φάγαμε ροδάκινα πολλά. Ήπιαμε ούζα -αρκετά. Διαβάσαμε μερικά βιβλία. Είδαμε την ταινία του Μπάρτον για την Αλίκη στο θερινό. Αγοράσαμε ντόπιο μέλι. Και γύρη. Κάναμε ποδήλατο. Φορέσαμε λευκά, κόκκινα, πράσινα και μαύρα. Θυμηθήκαμε κάποιες υποσχέσεις. Καπνίσαμε μερικά πουράκια. Παίξαμε αυτό το ακατονόμαστο παιχνίδι. Φάγαμε παγωτό μηχανής. Πήραμε αποφάσεις. Κλάψαμε μέσα στο αυτοκίνητο. Κυλιστήκαμε στο γρασίδι. Εκνευριστήκαμε με τον εικοσάχρονο γείτονα. Παρακολουθήσαμε νέα άλλων απ’ το Twitter. Χαλάσαμε ένα παλιό ζευγάρι παπούτσια. Αναγκαστήκαμε να πάρουμε άλλο. Σκαρφιστήκαμε τεχνάσματα. Είχαμε καινούργιες ιδέες. Μαλώσαμε, τρέξαμε, ζεσταθήκαμε και δροσιστήκαμε. Ήπιαμε νταικίρι φράουλα. Ευχαριστηθήκαμε τη θάλασσα. Γίναμε ένα με το καλοκαίρι.

Και τώρα ήρθε πάλι ο καιρός να γίνουμε δύο.