Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που όταν τα προσπερνάς δεν θυμάσαι αν πράγματι τα είδες.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που τα διαφοροποιεί το λογότυπο στην είσοδό τους.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που στεγάζουν χιλιάδες γραφειοκράτες.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που φυλάσσονται από ογκώδεις βαριεστημένους άνδρες.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που τα σημαντικότερα γίνονται κεκλεισμένων των θυρών.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που προκαλούν θυμηδία κι ενίοτε σεβασμό.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που φωτογραφίζονται μόνο από δημοσιογράφους.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που έχουν πολλούς καταστροφείς εγγράφων.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που οι τοίχοι τους θα είχαν πολλά να πουν.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που χτίστηκαν για να στεγάσουν το μέλλον.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που άνθρωποι διαπραγματεύονται στο όνομα άλλων ανθρώπων.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που δεν είδαν ποτέ άστεγο στο κατώφλι τους.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που υπογράφουν συμβόλαια και συνθήκες.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που οι ειλικρινείς κουβέντες λέγονται σε κλειδωμένες τουαλέτες.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που σε κάνουν να θέλεις να τερματίσεις τη ζωη σου.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που τα παράθυρά τους είναι μάλλον διακοσμητικά.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που οι εξουσίες λατρεύουν να αγαπούν.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που μέχρι και οι κατσαρίδες τα απεχθάνονται.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που μέχρι και οι καθαρίστριες υπογράφουν συμφωνίες εμπιστευτικότητας.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που θα ‘λέγες ότι είναι και μαυσωλεία ευνουχισμένων ποιητών.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που δεν έχεις τι άλλο να κάνεις απ’ το να αποδείξεις τη δύναμή σου.
Σ’ ένα απ’ αυτά τα κτίρια που λες, σήμερα και χθες και αύριο γράφεται η επίσημη ιστορία.