Εν μέσω οικονομικής κρίσης τα κοινοβουλευτικά κόμματα επιδεικνύουν προκλητικά την παντελή έλλειψη αδιαφορίας τους προς τον ελληνικό λαό και διαφημίζονται στις παράνομες διαφημιστικές πινακίδες, ξοδεύοντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ των φορολογουμένων προκειμένου να προωθήσουν τα κοσμοσωτήρια μήνυματά τους. Το ίδιο κάνουν και στα ΜΜΕ εντός βέβαια της νομιμότητας. Τί να συμπεράνει όμως κάποιος όταν βλέπει τα πολιτικά κόμματα να σπαταλούν τόσο χρήμα στη διαφήμιση την στιγμή που επικαλούνται μια οικονομική κρίση που έχει τη μορφή καταστροφικής θύελλας; Πόσο μάλλον, τί να συμπεράνει κάποιος από το ξόδεμα όλου αυτού του πακτωλού χρημάτων σε μια παράνομη δραστηριότητα; Δεν είναι τουλάχιστον προκλητικό να διαφημίζεσαι στις παράνομες πινακίδες, όταν επικαλείσαι διαφάνεια, υπευθυνότητα, ευνομία αλλά και οικονομική κρίση; Απ’ όσο γνωρίζω σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δε γίνεται τόσο εκτεταμένη και ακριβή καμπάνια διαφήμισης. Στην Ελλάδα γιατί; Το ερώτημα είναι αμείλικτο κι αφορά όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα που διαφημίζονται στα παράνομα billboard.

Αλήθεια, πού είναι η υπευθυνότητα που ευαγγελίζεται η Νέα Δημοκρατία; Πού είναι ο πολίτης που διαφημίζει το ΠΑΣΟΚ; Πού είναι οι ανάγκες των πολλών του ΣΥΡΙΖΑ; Που είναι οι ευαισθησίες του ΚΚΕ και του ΛΑΟΣ για τη χώρα και τους πολίτες της;

Καταλαβαίνουμε ότι το πρόβλημα είναι θεμελιώδες. Όταν η πολιτική έχει υποβαθμιστεί σε επικοινωνία, δηλαδή σε μάρκετινγκ, είναι πολύ δύσκολο να αρνηθεί ένα τόσο ισχυρό εργαλείο διαφήμισης όπως είναι τα υπαίθρια διαφημιστικά πλαίσια. Τα billboard αποσπούν την προσοχή των οδηγών, τα βλέπουν οι πάντες θέλουν-δε θέλουν, και δρουν αποτελεσματικά στο ασυνείδητο. Ωστόσο, όλο το φάσμα των πολιτικών στη Βουλή, στη διακομματική επιτροπή οδικής ασφάλειας, έχει συμφωνήσει πως οι παράνομες πινακίδες πρέπει να ξηλωθούν, σεβόμενο δικαστικές αποφάσεις και κυρίως τις αποφάσεις του Συμβουλίου τη Επικρατείας. Αλλά όταν πλησιάζουν οι εκλογές, και οι πολιτικοί αναγκάζονται να φτάσουν στο δια ταύτα, προτιμούν να σφυρίζουν αδιάφορα ή να πετούν τη μπάλα στην εξέδρα. Ουσιαστικά εμπαίζουν τον κόσμο και μαζί το κράτος Δικαίου, και την κοινή λογική. Η προεκλογική περίοδος είναι πια όλο και πιο σύντομη, κι έτσι όλοι ελπίζουν ότι μέχρι να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος, οι αφίσες θα έχουν αποσυρθεί.

Ας μας πληροφορήσουν λοιπόν πόσα χρήματα απ’ την κρατική επιχορήγηση ξοδεύουν στην παράνομη υπαίθρια διαφήμιση. Ας μας πληροφορήσουν δηλαδή πόσα απ’ τα χρήματά μας διοχετεύονται στη στήριξη της διαφθοράς και της παρανομίας, για να γνωρίζουμε τον πραγματικό όγκο του προβλήματος. Και τέλος, ας μην ξαναεπικαλεστούν την οικονομική κρίση γιατί η συμπεριφορά τους θυμίζει αλλαζόνες  κι άπληστους ζάμπλουτους που γκρινιάζουν για την κακή οικονομική συγκυρία αλλά δε χάνουν την ευκαιρία να αγοράζουν αντικείμενα κύρους και πολυτέλειας προκειμένου να διαφημίσουν τον τρόπο ζωής τους και να συντηρήσουν το status τους. Τα κοινοβουλευτικά κόμματα πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι οι σκοπιμότητες και οι μικροκομματικές ή ψηφοθηρικές ανάγκες τους τα φέρνουν απέναντι στους Νόμους, στο κοινό αίσθημα, στον ίδιο το λαό. Επιπλέον διαπαιδαγωγούν τον κόσμο με διπλά μηνύματα, παρασύροντάς τον σ’ ένα ολικό αξιακό αδιέξοδο.

Φαίνεται ότι θα απολεστεί άλλη μια ευκαιρία να δοθεί τέλος σ’ ένα σοβαρότατο ζήτημα. Άλλη μια προεκλογική περίοδος επιθετικού μάρκετινγκ και πολιτικής ατολμίας…