Το 1917, και πιο συγκεκριμένα στις 13 Ιουλίου, κάποιος άγνωστος μού χαμογέλασε στα δημόσια ουρητήρια της Νέας Υόρκης. Είχε βέβαια γυρισμένη την πλάτη του σε ‘μενα και καθώς τον συνέλαβα απλά να ουρεί, προσπέρασα το γεγονός ως μη εγγράψιμο στις σημειώσεις μου. Δύο μέρες μετά όμως, κι ενώ βρισκόμουν στην έξοδο του εργαστηρίου μου, είδα τον ίδιο άνθρωπο να βαδίζει στο δρόμο κρατώντας μια πορσελάνινη κρήνη -ένα ουροδοχείο σαν αυτά που υπάρχουν στα δημόσια ουρητήρια- και να την αποθέτει στα σκουπίδια. Αφού απομακρύνθηκε, κάτι με έπρωξε να πάω κοντά στην κρήνη, να την πάρω μαζί μου στο εργαστήριο, να την αναποδογυρίσω, να την υπογράψω ως R.Mutt, και να την εκθέσω ως ένα πολύτιμο έργο τέχνης. Τα υπόλοιπα νομίζω είναι γνωστά.