Η αλήθεια είναι ότι στη διαφήμιση, υπάρχουν τόσοι leader όσοι και στην αριστερά…. Άλλος ένας μάλλον δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά στη μεγάλη εικόνα, αλλά αυτό που λείπει, νομίζω, είναι μια πιο ανοιχτή συζήτηση, μέσα στην κοινωνία κι όχι μόνο μεταξύ διαφημιζόμενων, διαφημιστών και Μέσων.

Τα social Media και το Διαδίκτυο προσφέρουν μια νέα εναλλακτική μορφή διαφήμισης, μια μεταδιαφήμιση που βασίζεται σε 3 πόλους: διαφάνεια, αυτονομία, δημιουργικότητα. Τώρα δε χρειάζεται να διακόπτεις το πρόγραμμα, να παρεμβάλλεσαι αθέλητα στο βλέμμα και στη ζωή του καταναλωτή. Δημιουργείς περιεχόμενο που υποστηρίζει το προϊόν σου και γίνεσαι ελκυστής του ενδιαφέροντος μ’ έναν πολύ πιο ουσιαστικό τρόπο. Δημιουργείς με διαφάνεια τα δικά σου Μέσα και μεταδίδεις τα μηνύματά σου υποβάλλοντάς τα στην κρίση και το γούστο των καταναλωτών. Από ενόχληση γίνεσαι έλξη. Από αναγκαίο κακό, γίνεσαι παράδειγμα προς μίμηση.

Βεβαίως, αυτή είναι μια εκδοχή. Θα πρέπει κάποιοι να επιμείνουν. Γιατί πάντοτε θα υπάρχουν εκείνοι που θα προτείνουν άλλες, λιγότερο υπεύθυνες ή ηθικές, επιλογές. Αντίθετα απ’ αυτό που μοιάζει ως ιδανική εξέλιξη, θα μπορούσαμε να δούμε μια διαφήμιση που διαιωνίζει την παρούσα κατάστασή της αντιγράφοντας το υπάρχον μοντέλο της στο Διαδίκτυο: αδιαφάνεια, εξαρτήσεις, αυτοματισμοί.

Τί κάνει η μεταδιαφήμιση;

Υιοθετεί διαφανή μοντέλα διαφήμισης. Συνειδητοποιώντας ότι το Διαδίκτυο καταργεί τις διαχωριστικές γραμμές -σήμερα μπορεί κάποιος να έχει πολλές και διαφορετικές επαγγελματικές ταυτότητες- δεσμεύεται να λειτουργεί υπό καθεστώς διαφάνειας. Γιορτάζει με την έλευση της κοινωνίας των πολιτών κι επιζητά τον έλεγχο των μηνυμάτων της απ’ τα Μέσα. Ενισχύει το ρόλο των ανεξάρτητων αρχών.

Η μεταδιαφήμιση δεν επιζητά την εξάρτηση απ’ τα Μέσα ενημέρωσης, παύει το σφιχτό εναγγαλισμό και υιοθετεί μοντέλα πιο αυτόνομα. Καθένας τώρα μαθαίνει να κοιτά τη δουλειά του. Άλλη η δουλειά της διαφήμισης, άλλη της δημοσιογραφίας. Άλλη η δουλειά του δικηγόρου, άλλη του δικαστή. Η διάκριση των εξουσιών θα διευκολύνει το έργο όλων, και κυρίως θα αναδείξει το ρόλο του καθενός.

Η μεταδιαφήμιση δεν ακολουθεί τους αυτοματισμούς: γίνεται ουσιαστικά δημιουργική, όχι μόνο στη φόρμα αλλά και στο περιεχόμενό της. Συζητά το περιεχόμενο, συνειδητοποιεί τον παιδαγωγικό και κοινωνικό της ρόλο και γίνεται δύναμη που προωθεί όχι μόνο τα προϊόντα αλλά και το κοινό καλό.

Αν θέλουμε να απαλλαχθούμε απ’ τη διαφημιστική προπαγάνδα της πέμπτης εξουσίας και να υιοθετήσουμε μοντέλα πιο κοινωνικά, που απευθύνονται στο νου των ανθρώπων κι όχι στα ένστικτά τους η μεταδιαφήμιση είναι ένας προκλητικός αλλά ζωντανός δρόμος.Σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι, ίσως πιο ελκυστικοί. Αυτός εδώ όμως, όσο κι αν περιορίζει τη διαφήμιση, την κάνει πιο κοινοφελή. Κι αυτό είναι τουλάχιστον μια καλή αρχή.