Follow @andriotakis
104 συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους τον περασμένο μήνα (Ιούνιο) στη χώρα μας. 104 συνάνθρωποί μας. 104 θύματα ενός ακύρηχτου εμφυλίου πολέμου. Αν ο αριθμός σας φαίνεται μικρός, συνυπολογίστε ότι δεν είναι μόνο τόσοι, καθώς η Τροχαία δεν υπολογίζει αυτούς που πεθαίνουν στις εντατικές μετά από πολυήμερη νοσηλεία. Επίσης, συνυπολογίστε και τους δεκάδες που σακατεύονται και μένουν ανάπηροι. Συνυπολογίστε και τον πόνο, την απόγνωση, την ολική καταστροφή της απώλειας, για τις οικογένειες όλων αυτών των ανθρώπων. Η χώρα μας διέρχεται από μια μεγάλη οικονομική κρίση. Πολλοί από εμάς αντιμετωπίζουμε μεγάλα οικονομικά προβλήματα, η κοινωνία έρχεται αντιμέτωπη με τα όριά της. Όμως έχουμε την αναπνοή μας, τις δυνάμεις μας. Να διαμαρτυρηθούμε και να οικοδομήσουμε, να κάνουμε προτάσεις και να προχωρήσουμε. Ο θάνατος είναι το μόνο σίγουρο εμπόδιο στη ζωή. Και τα τροχαία συνιστούν μια διαρκή απειλή για όλους. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα τροχαία θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες που δεν έχουν καταλογιστεί, συγκεκριμένα μέτρα που δεν έχουν παρθεί, συγκεκριμένες συμπεριφορές που δεν έχουν αποτραπεί, κι έχουν οδηγήσει σ’ αυτόν τον εμφύλιο. Έχουμε το υψηλότερο ποσοστό θανάτων από τροχαία στην Ευρώπη –όχι τυχαία. Αν θέλουμε ν’ αλλάξουμε τη χώρα μας και τους εαυτούς μας, αν θέλουμε να μη σκοτωνόμαστε άδικα στους δρόμους, πρέπει να ξεκινήσουμε απ’ την αναγνώριση, τη συνειδητοποίηση του προβλήματος, κι έπειτα την ψηλή ιεράρχησή του. Μπορούμε. Θέλουμε;

Δείτε κι αυτό.