Follow @andriotakis
Είμαι συστηματικός κι ενθουσιώδης αναγνώστης λογοτεχνίας από πολύ μικρή ηλικία. Όσο μεγάλωνα κι εμβάθυνα στον τεράστιο όγκο της βιβλιοπαραγωγής, τόσο πιο εκλεκτικός γινόμουν. Λογικό. Όσο πιο βαθειά ψαρεύεις, τόσο πιο όμορφα πλάσματα συναντάς. Πιο όμορφα, αλλά και πιο σπάνια. Παράλληλα, θες τη γνώση αυτή να τη μοιραστείς με άλλους «μυημένους». Τα μυθιστορήματα που αγάπησες θες ν’ αγαπηθούν κι από άλλους, ενώ καίγεσαι να μάθεις για καινούργιους θησαυρούς, για νέες ανακαλύψεις. Γι’ αυτό, πολύ συχνά, οι άνθρωποι σαν κι εμένα, που αγαπούν τη λογοτεχνία και τα βιβλία, μπαίνουν στον πειρασμό να εργάζονται κοντά σ’ αυτά, και γύρω απ’ αυτά. Άλλοι γίνονται συγγραφείς, άλλοι κριτικοί, άλλοι βιβλιοπώλες, εκδότες, γραφίστες, και πάει λέγοντας. Η βιβλιοφιλία και η φιλαναγνωσία δε μπορούν να γίνουν επάγγελμα, αλλά συντηρούν γύρω τους, διαμέσου των προϊόντων που είναι τα βιβλία, εκατοντάδες και χιλιάδες ανθρώπους.

Στο μυθιστόρημα της Laurence Cosse η βιβλιοφιλία οδηγεί δύο ανθρώπους στη δημιουργία ενός βιβλιοπωλείου που εμπορεύεται μόνο «καλά μυθιστορήματα». Το «Στο καλό μυθιστόρημα», εκδ. Πόλις, μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης, είναι ένα βιβλίο για τη βιβλιοφιλία, γραμμένο από μια βιβλιόφιλο για βιβλιόφιλους -κι όχι μόνο. Η ανάγνωσή του είναι ιδιαίτερα απολαυστική, καθώς αγγίζει τη μύχια επιθυμία κάθε βιβλιόφιλου συστηματικού αναγνώστη να ιδρύσει το δικό του ιδανικό βιβλιοπωλείο. Η Φραντζέσκα κι ο Ιβάν γίνονται δύο σταυροφόροι του καλού μυθιστορήματος και ξεκινούν μια περιπέτεια που θα αποδείξει ότι το άδολο ενδιαφέρον του βιβλιόφιλου δεν είναι απαραίτητα συμβατό με τα γούστα ή τις διαθέσεις της κοινωνίας. Περνούν δια πυρός και σιδήρου: κατηγορούνται για ελιτισμό, εκλεκτικισμό, κι αντιμετωπίζουν το φθόνο και την καχυποψία των ανταγωνιστών, της αγοράς, των κάθε λογής δυσαρεστημένων. Το βιβλιοπωλείο τους αφού κάνει ένα εντυπωσιακό ξεκίνημα και προσελκύει τους ενθουσιώδεις αναγνώστες λογοτεχνίας να το εμπιστευτούν και να το αγαπήσουν, δέχεται επιθέσεις από ανώνυμους στο Διαδίκτυο και κατασυκοφαντείται.

Το δίδυμο των βιβλιόφιλων μαθαίνει ότι τίποτα σ’ αυτό τον κόσμο δε μπορεί να μείνει ήσυχο, ακόμα κι αν έχει τις πιο αγαθές προθέσεις. Η συγγραφέας δεν τοποθετεί τυχαία την αφήγησή της πάνω σε αστυνομικό καμβά. Πάντα θα βρεθούν κάποιοι που θα αμφισβητήσουν, θα ρίξουν λάσπη, θα λοιδορήσουν, θα διαβάλλουν. Η πορεία ωστόσο, η έξαψη της δημιουργίας, του μοιράσματος των σπάνιων και καλών έργων είναι αυτή που αποζημιώνει όσους έχουν μυηθεί στα μυστικά και τις τέρψεις της ανάγνωσης. Πιστεύω ότι το «Στο καλό μυθιστόρημα» είναι ένα μυθιστόρημα που θα χαρεί κάθε βιβλιόφιλος αλλά θα ερεθίσει κιόλας τη σκέψη με τα πολλά ζητήματα που θέτει. Περιμένω τη γνώμη σας.

Γνωστ. Το κείμενο δεν είναι διαφημιστικό. Δεν έχω καμία οικονομική ή άλλη σχέση με τον εκδοτικό οίκο.