Follow @andriotakis
Θέλω να εξομολογηθώ μια “οικολογική μου αμαρτία”. Κάθε καλοκαίρι τα τελευταία χρόνια σκέφτομαι τις δεκάδες γόπες τσιγάρων που έχω “ξεχάσει” σε παραλίες όταν κάπνιζα. Η αλήθεια είναι ότι όλοι οι φίλοι μου και οι γνωστοί έκαναν το ίδιο. Κανείς ποτέ δε μας είπε ότι κάνουμε κάτι επιζήμιο και λάθος, και κανείς μας ποτέ δεν αναρωτήθηκε τί θα γίνουν όλες αυτές οι γόπες, παρόλο που αραιά γινόμασταν δέκτες πληροφοριών του ύφους “οι γόπες θα αποσυντεθούν απ’ τη φύση σε τόσα χρόνια”. Τώρα που δεν καπνίζω, βλέπω ακόμα ανθρώπους στις παραλίες να πετούν τις γόπες τους και διστάζω να γίνω πολύ αυστηρός, γιατί πριν μερικά χρόνια ήμουν στη θέση τους. Το θέμα είναι σίγουρα πολιτισμικό. Όταν δεν μαθαίνεις να σέβεσαι το περιβάλλον, δε σέβεσαι ούτε τους άλλους, αλλά ούτε και τον εαυτό σου. Για να αναπτυχθεί μια κουλτούρα σεβασμού κι ευαισθητοποίησης, πρέπει να ξεχάσουμε τον εγωισμό μας, να παραδεχτούμε ότι αν όχι όλοι, οι περισσότεροι από εμάς, εξακολουθούμε να υιοθετούμε συμπεριφορές αντικοινωνικές και αντιδραστικές και να συνεργαστούμε στη βάση απλών και αυτονόητων πραγμάτων. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι μεγάλες αλλαγές είναι το άθροισμα πολλών μικρών αλλαγών που γίνονται καθημερινά απ’ τον καθένα.