υπερπηδώντας επιδέξια έναν φορτιστή iPhone και μια λάμπα του ΙΚΕΑ, αλλά όχι έναν ξεχασμένο στο τραπεζάκι Ελβετικό σουγιά που ήταν ανοιγμένος στη λίμα, προκειμένου να προστατευτώ απ’ την τοξικότητα των παρουσιαστών εμποδίζοντάς τους να εισβάλλουν έστω και κατά λάθος σε μια ευχάριστη κι ίσως λίγο αισθησιακή στιγμή, η οποία μ’ έκανε έστω και για λίγο να ξεχαστώ απ’ το άγχος των οικονομικών, την ένδεια των προσφερόμενων λύσεων, την πονηριά των αρχισυντακτών των δελτίων ειδήσεων, και να μειώσω επομένως τις πιθανότητες κάποια ημέρα ν’ αγιάσω ως τηλεθεατής.