Το Σάββατο 15/11 συμμετείχα στην ημερίδα της Ένωσης Ελληνικού Ντοκιμαντέρ που έγινε στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος με θέμα Χρηματοδότηση και διανομή του ελληνικού Ντοκιμαντέρ. Ήμουν στην οργανωτική ομάδα της ημερίδας και νιώθω πραγματικά υπερήφανος που συνέβαλλα με τις ταπεινές μου δυνάμεις στην επιτυχία της ημερίδας. Η διοργάνωση ξεπέρασε κάθε προσδοκία τόσο σε επίπεδο προσέλευσης, όσο και σε επίπεδο ποιότητας τοποθετήσεων και διαλόγου. Φεύγοντας απ’ την ταινιοθήκη σκεφτόμουν ότι δεν είμαστε καθόλου μακριά απ’ την Ευρώπη. Όταν καθόμαστε μαζί στο τραπέζι και καλούμαστε να συνεργαστούμε ξεπερνώντας τις περιχαρακώσεις και τους διχασμούς, γινόμαστε δημιουργικοί και καινοτόμοι, αναζητούμε λύσεις και μοιραζόμαστε γνώσεις κι εμπειρίες.

Η ημερίδα συγκέντρωσε σε τρία πάνελ πρόσωπα κι εκπροσώπους φορέων από ένα ευρύ φάσμα εμπλεκόμενων με το ντοκιμαντέρ. Από όλες τις τοποθετήσεις εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα ότι η έλλειψη πόρων αναγκάζει τους πάντες να γίνουν δημιουργικοί, να αναζητήσουν συνέργειες, να καινοτομήσουν, να πρωτοπορήσουν, να συμπράξουν, να ανοιχτούν. Ο χώρος του ντοκιμαντέρ αν και βιώνει μια τεράστια κρίση, έχει την ευκαιρία να πρωτοπορήσει και να ανοιχτεί σε νέες εμπειρίες. Η ΕΕΝ με αυτή την πρώτη ημερίδα της έβαλε το θεμέλιο, έκανε το πρώτο βήμα για την εμπέδωση μιας καινούργιας κουλτούρας που στοχεύει στη συνεργατικότητα, τη μοιρασμένη γνώση και την καινοτομία.

Η ημερίδα με γέμισε αισιοδοξία. Οι νέοι άνθρωποι που συμμετείχαν ενεργά, οι παρουσίες καταξιωμένων και νεότερων δημιουργών, η εμφάνιση νέων μελών, ο πολιτισμένος κι ουσιαστικός διάλογος, με κάνουν να πιστεύω ότι κάτι δυνατό θα βγει απ’ όλο αυτό. Ίσως μια καινούργια κουλτούρα συνεργατικότητας και ουσιαστικού διαλόγου να ξεπροβάλλει διστακτικά.