Με αφορμή αυτή την προσπάθεια κατάδειξης μιας παρανομίας, σκέφτηκα κάτι που με απασχολεί πολύ τα τελευταία χρόνια σχετικά με την καταναλωτική κουλτούρα στη χώρα μας. Έχω γράψει ξανά και ξανά ότι για πολύ συγκεκριμένους λόγους στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει ένα σοβαρό καταναλωτικό κίνημα. Ένας απ’ αυτούς τους λόγους είναι και οι ίδιες οι καταναλωτικές οργανώσεις. Νομίζω ότι εδώ έχουμε την πρωτοτυπία να συντηρούμε δεκάδες καταναλωτικές οργανώσεις, αλλά τα αποτελέσματα απ’ τη δράση τους και η διείσδυσή τους στην κοινωνία να είναι ισχνότατη.

Ένα παράδειγμα: καμία καταναλωτική οργάνωση δεν έχει κάνει κάποια ενημέρωση ή κινητοποίηση ενάντια στην παράνομη υπαίθρια διαφήμιση. Για τις καταναλωτικές οργανώσεις στην Ελλάδα η παράνομη διαφήμιση απλά δεν υφίσταται. Η παρουσία δε του καταναλωτικού «κινήματος» γενικότερα στα social media είναι απογοητευτική. Κι είναι απορίας άξιο γιατί δε χρησιμοποιείται αυτό το νέο και ισχυρό εργαλείο, αυτός ο νέος δημόσιος χώρος, όπου ακόμα και η πιο μικρή ομάδα μπορεί να διαχύσει το μήνυμά της, χωρίς να χρειαστεί το φιλτράρισμα των παραδοσιακών Μέσων, και χωρίς να ξοδέψει σοβαρά ποσά.Ο κατάλογος με τις καμπάνιες που ΔΕΝ έχουν γίνει από καταναλωτικές οργανώσεις είναι πραγματικά εντυπωσιακός. (περισσότερα…)

Τώρα που το μποϋκοτάζ ξεκινά να γίνεται μόδα, είναι καιρός να στοχαστούμε πάνω στα ποικίλα ζητήματα που ανακύπτουν με την υιοθέτησή του. Τώρα που μάθαμε ότι το πρόσφατο μποϋκοτάζ ενάντια στις βιομηχανίες που πωλούν το γάλα πάνω από 1 ευρώ, πέτυχε, τώρα που τα δελτία ειδήσεων στην τηλεόραση και διάφοροι πολίτες στα ρεπορτάζ επιβεβαιώνουν τη δύναμη των καταναλωτών, τώρα που τα Μέσα δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον στα μποϋκοτάζ, σε βαθμό που σχεδόν υποβάλλον τις απαντήσεις των πολιτών, τώρα, είναι η κατάλληλη στιγμή να δούμε τί μπορεί να κάνει ένα μποϋκοτάζ, και τί δε μπορεί. Καθώς όλη η πρόσφατη φιλολογία περί καταναλωτικών αντιδράσεων, μάλλον συσκότισε τις αιτίες αλλά και τις πιθανές λύσεις, είναι ανάγκη να εξετάσουμε το καταναλωτικό ζήτημα με περισσότερη ψυχραιμία. (περισσότερα…)

Τί επιτυχία να έχει άραγε ένα μποϋκοτάζ προϊόντος που βάζει ως μόνο κριτήριο την τιμή; Εδώ και μερικές ημέρες έχει γίνει σχετικά γνωστή η κίνηση μιας καταναλωτικής οργάνωσης, καθώς και κάποιων ιστολόγων, να οργανώσουν ένα καταναλωτικό μποϋκοτάζ του γάλακτος. Η ενέργεια ετσιάζει στο φρέσκο παστεριωμένο γάλα που πωλείται πέραν του 1 ευρώ και διαρκεί 5 ημέρες. Απ’ όσο γνωρίζω, η έκκληση για μποϋκοτάζ δεν είχε την τιμητική της στα Μέσα Ενημέρωσης. Κάποιες αναφορές εδώ κι εκεί, κι αυτό ήταν όλο. Πώς όμως να γινόταν διαφορετικά, όταν οι γαλακτοβιομηχανίες είναι οι πλέον διαφημιζόμενες επιχειρήσεις στα Μέσα; (περισσότερα…)