Με αφορμή αυτή την προσπάθεια κατάδειξης μιας παρανομίας, σκέφτηκα κάτι που με απασχολεί πολύ τα τελευταία χρόνια σχετικά με την καταναλωτική κουλτούρα στη χώρα μας. Έχω γράψει ξανά και ξανά ότι για πολύ συγκεκριμένους λόγους στην Ελλάδα δεν έχει υπάρξει ένα σοβαρό καταναλωτικό κίνημα. Ένας απ’ αυτούς τους λόγους είναι και οι ίδιες οι καταναλωτικές οργανώσεις. Νομίζω ότι εδώ έχουμε την πρωτοτυπία να συντηρούμε δεκάδες καταναλωτικές οργανώσεις, αλλά τα αποτελέσματα απ’ τη δράση τους και η διείσδυσή τους στην κοινωνία να είναι ισχνότατη.
Ένα παράδειγμα: καμία καταναλωτική οργάνωση δεν έχει κάνει κάποια ενημέρωση ή κινητοποίηση ενάντια στην παράνομη υπαίθρια διαφήμιση. Για τις καταναλωτικές οργανώσεις στην Ελλάδα η παράνομη διαφήμιση απλά δεν υφίσταται. Η παρουσία δε του καταναλωτικού «κινήματος» γενικότερα στα social media είναι απογοητευτική. Κι είναι απορίας άξιο γιατί δε χρησιμοποιείται αυτό το νέο και ισχυρό εργαλείο, αυτός ο νέος δημόσιος χώρος, όπου ακόμα και η πιο μικρή ομάδα μπορεί να διαχύσει το μήνυμά της, χωρίς να χρειαστεί το φιλτράρισμα των παραδοσιακών Μέσων, και χωρίς να ξοδέψει σοβαρά ποσά.Ο κατάλογος με τις καμπάνιες που ΔΕΝ έχουν γίνει από καταναλωτικές οργανώσεις είναι πραγματικά εντυπωσιακός. (περισσότερα…)