Επιμένω να θεωρώ τα Social Media, τα μπλογκ και το Διαδίκτυο μια τεράστια επανάσταση. Φυσικά δεν είμαι μόνος. Κάθε λίγο ανακαλύπτω στο Διαδίκτυο άλλον έναν άνθρωπο που κάνει κάτι εκπληκτικό, που μου αποσπά το ενδιαφέρον με το πάθος, τη θέληση και την ποιότητα της δουλειάς του.
Στα παραδοσιακά Μέσα αυτό είναι πραγματικά σπάνιο πια. Στη συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών Μέσων τουλάχιστον, βλέπεις όλο και πιο σπάνια κάτι που θα σε κάνει να νιώσεις καλά. Κι όταν πέσεις πάνω σε κάτι ευχάριστο, η υποκρισία ξεχειλίζει. Σίγουρα διανύουμε την σφοδρότερη κρίση της ζωής μας, αλλά δεν υπάρχει μόνο αυτό. Υπάρχει και η επεξεργασία σχεδίων να βγούμε απ’ την κρίση, υπάρχει η θέληση να το κάνουμε και η επιθυμία. Πού είναι αυτά; Γιατί είναι πραγματικά ελάχιστα τα πρόσωπα και οι αναφορές σε ελπιδοφόρες καταστάσεις στα παραδοσιακά Μέσα;
Στο Διαδίκτυο μαθαίνω διαρκώς για ανθρώπους, ιδέες και καταστάσεις που με κάνουν να νιώθω αισιόδοξος, και να συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι που κάνουν τη διαφορά, που εργάζονται άλλοι πιο χαμηλόφωνα άλλοι πιο δυνατά, και παράγουν φανταστικά έργα. Πολλοί απ’ αυτούς είναι ήδη φίλοι και φίλες μου στο Facebook ή τους ακολουθώ στο Twitter, διαβάζω τα μπλογκ τους. (περισσότερα…)

Μας ρωτούν τί είναι το