Ένα καινούργιο σχολικό σύστημα στη Σουηδία εξαφανίζει τη σχολική αίθουσα όπως τη γνωρίζαμε και την αντικαθιστά μ’ ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει την «περιέργεια και τη δημιουργικότητα» των μαθητών. Μετάφραση άρθρου απ’ το Business Insider
Η εταιρεία Vittra, η οποία λειτουργεί 30 σχολεία στη Σουηδία, θέλησε να γίνεται η εκπαιδευτική διαδικασία παντού μέσα στα σχολεία της – κι έτσι απέσυρε εντελώς την παλαιά λογική της σχολικής αίθουσας των τεσσάρων τοίχων με τα θρανία στη σειρά. Πριν από λίγο καιρό εγκαινίασε το σχολείο Telefonplan, στη Στοκχόλμη.
Η αρχιτέκτονας Rosan Bosch σχεδίασε έτσι το σχολείο ώστε τα παιδιά να μπορούν να εργάζονται ανεξάρτητα σε ανοιχτούς χώρους καθώς χαλαρώνουν, ή να πηγαίνουν στο «χωριό» για να δουλέψουν σε ομαδικά σχέδια.
Όλη η επίπλωση του σχολείου, που μοιάζει με τυχαίες γραμμές σε χαρτί, επιχειρεί να βοηθήσει τους μαθητές να εμπλακούν σε συζητήσεις καθώς θα εργάζονται σε σχέδια.
Το σχολείο είναι μη-παραδοσιακό με κάθε έννοια: δεν υπάρχουν βαθμολογίες και οι μαθητές μαθαίνουν μέσα σε ομάδες, που δεν σχηματίζονται απαραίτητα με βάση την ηλικία.
Η φοίτηση στο σχολείο είναι δωρεάν, εφόσον το παιδί έχει προσωπικό αριθμό (κάτι σαν ΑΜΚΑ) κι αν ένας απ’ τους γονείς του είναι Σουηδός φορολογούμενος.
Manolis Andriotakis 
Πληροφοριακά αυτή η εταιρεία βγάζει τρελλά κέρδη από τα σχολεία και ανήκει στην Academedia ΑΕ! Και βέβαια είναι δωρεάν γιατί τα πληρώνουμε εμείς οι φορολογούμενοι στη Σουηδία, γιατί χρηματοδοτείται από το κράτος όπως και όλα τα ιδιωτικά σχολεία και αυτή η εταιρεία τσεπώνει τα κέρδη! Τα κέρδη τους το 2009 ήταν 12 εκατομμύρια κορώνες. Επίσης δεν υπάρχει βαθμολογία σε κανένα σχολείο στη Σουηδία στο δημοτικό (το σχολείο στο Telefonplan είναι δημοτικό). Στο γυμνάσιο και Λύκειο υπάρχει βαθμολογία σε ΟΛΑ τα σχολεία.
Επίσης αυτά τα σχολεία για να ανέβει το κέρδος τους καταργούν τα εστιατόρια στα σχολεία, την γυμναστική, την μητρική γλώσσα (και τα ελληνικά), ακόμα και την ιστορία. Επίσης λειτουργούν πολύ με ωρομίσθιους με χαμηλότερο μισθό σε σχέση με μόνιμο προσωπικό. Μειώνουν επίσης τις θέσεις γιατρού και νοσοκόμας στα σχολεία τους. Για όλα αυτά υπάρχει μεγάλη κριτική και συζητείται τώρα για κατάργηση αυτών των σχολείων γιατί δεν προσφέρουν τίποτα.
Γιάννη Σουηδέ δεν καταλαβαίνω γιατί είναι μεμπτό να έχει κέρδη η εταιρεία. Κι επίσης το ότι δεν προσφέρουν τίποτα μου φαίνεται πολύ υπερβολικό.
Είναι μεμπτό όταν τα χρήματα που κερδίζουν είναι από τους φορογούμενους! Δεν είναι ότι επενδύουν οι ίδιοι! Επίσης εγώ αμφισβητώ ότι η παιδεία πρέπει να ανήκει σε ιδιώτες.
Στάσου, ο φορολογούμενος τα δίνει για να λάβει πίσω κράτος πρόνοιας, δωρεάν παιδεία κ.λπ. Εφόσον τα λαμβάνει αυτά σε ικανοποιητικό βαθμό πού είναι το πρόβλημα; Επίσης, αν μαζευτούν είκοσι γονείς, ιδιώτες όπως τους λες εσύ, πολίτες θα στους πω εγώ, και φτιάξουν μια εταιρεία για να λειτουργεί ένα πρότυπο σχολείο, είναι κι αυτοί μέρος του προβλήματος; Πρέπει όλα να σχεδιάζονται κεντρικά από ένα κόμμα;
Ακριβώς αυτό υποστηρίζω. Ότι δεν το λαμβάνει όταν κόβουν μαθήματα που δεν τους συμφέρουν ή που έχει μεγάλο κόστος και είναι σε βάρος των κερδών τους. Δεν είναι γονείς όπως λές, είναι πολυεθνικές εταιρείες που μόνο σκοπό έχουν το κέρδος, αλλοιώς θα έκλειναν τα σχολεία. Βλέπω στο τέλος αντί για επιχείρηματα, προσπαθείς να συκοφαντήσεις. Ναι η παιδεία πρέπει να σχεδιάζεται και να υλοποιείται από την πολιτεία και το κράτος, όχι από ιδιώτες που δεν έχουν σκοπό την ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών και την μόρφωσή τους, αλλά το κέρδος.
Πείτε μου που ακριβώς σας συκοφάντησα. Δηλαδή οι ιδιώτες που είναι και γονείς δεν θέλουν να αναπτυχεί η προσωπικότητα των παιδιών τους; Μόνο τα κέρδη τους ενδιαφέρουν;
Απλα ο Γιαννης ειναι ΚΚΕ και για αυτο δεν αρεσει ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ.
Ναι έτσι είναι και που είναι το κακό; Η παιδεία για μένα είναι δικαίωμα και όχι ζήτημα κέρδους.
Μ.Ανδριωτάκη , το ότι οι χαμηλόμισθοι εκπαιδευτικοι γίνονται όλο και πιο χαμηλόμισθοι μέσα από τέτοιες ιδιωτικές πρωτοβουλίες και η εταιρία μοιράζεται τα κέρδη της αφήνοντας τους εργαζομένους της απέξω δεν είναι ένα θέμα που πρέπει όλους να μας προβληματίσει..?
Ποιός εμποδίζει τους εκπαιδευτικούς να πάρουν τις δικές τους πρωτοβουλίες και να φτιάξουν δικά τους σχολεία; Καταλαβαίνω πολύ καλά τί λέτε, αλλά χρειάζεται κατά την ταπεινή μου γνώμη να δούμε τα πράγματα λίγο διαφορετικά.
Μάλλον κ Ανδριωτάκη πιστεύετε ότι όποιος θέλει ανοίγει ένα σχολείο! Σας ενημερώνω ότι στη Σουηδία που ζώ γύρω στα 25 χρόνια, η εκπαίδευση πάει από το κακό στο χειρότερο. Οι εκπαιδευτικές μονάδες από το κράτος πέρασαν στους δήμους και μετά στα συνοικιακά συμβούλια με αποτέλεσμα όλοι τώρα να ζητάνε να ξαναπάει πίσω στο κράτος γιατί δεν υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός της εκπαίδευσης, ένα σχολείο μπορεί να έχει απόφοιτους που έχουν τελειώσει γιατί κάνουν καλή ιππασία! Καλό θα ήταν σαν δημοσιογράφος που έχετε δουλέψει να διασταυρώνετε όλα τα στοιχεία που μπορείτε να βρείτε.
Δυστυχώς η ποιότητα έχει πέσει πολύ και όσο κι αν φαίνεται πρωτοποριακό σε εσάς, τα παιδιά μου που είναι πάνω από 20 τώρα, δούλευαν με ομάδες ήδη εδώ και πάνω από δεκάδες χρόνια, στο δημόσιο σχολείο, στην Σουηδία. Το μόνο που είναι ξεχωριστό σε αυτό το σχολείο που αναφέρεται είναι τα έπιπλα. Το κέρδος όμως συνεχίζει να πηγαίνει στους μετόχους και οι εκπαιδευτικοί να μην έχουν σταθερή δουλειά και εισόδημα. Επίσης τα μαθήματα που σας είπα εξαφανίζονται από το πρόγραμμα σπουδών.
Κύριε Γιάννη Σουηδέ, πριν ανεβάσω το κείμενο διάβασα τις κριτικές για τον εν λόγω θεσμό. Τις βρήκα ενδιαφέρουσες, αν και σε πολλές περιπτώσεις ήταν μεροληπτικές και υποδήλωναν ιδεολογική αντίθεση. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι το Σουηδικό σύστημα πειραματίζεται και δοκιμάζει φόρμες, σε αντίθεση με το Ελληνικό. Αν καταλαβαίνω καλά η αντίθεσή σας έγκειται στο ότι είναι η ιδιωτική πρωτοβουλία από πίσω. Λέτε δηλαδή ότι ο θεσμός αποτυγχάνει γιατί έχει αποδοθεί στα χέρια των στυγνών κερδοσκόπων. Στην Ελλάδα που η εκπαίδευση είναι στα χέρια των αγνών γραφειοκρατών του υπουργείου η εκπαίδευση είναι καλύτερη; Ή αλλού; Δέχομαι ότι πιθανώς το σύστημα να μη δουλεύει όπως πρέπει και να επιδέχεται διορθώσεων, αλλά η ολοκληρωτική του απαξίωση με βάζει σε σκέψεις.
Κι ένα τελευταίο, μην υποτιμάτε καθόλου την επιρροή που έχουν τα έπιπλα στη ζωή των μαθητών κι όχι μόνο.
Κύριε Γιάννη Σουηδέ, πριν ανεβάσω το κείμενο διάβασα τις κριτικές για τον εν λόγω θεσμό. Τις βρήκα ενδιαφέρουσες, αν και σε πολλές περιπτώσεις ήταν μεροληπτικές και υποδήλωναν ιδεολογική αντίθεση. Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι το Σουηδικό σύστημα πειραματίζεται και δοκιμάζει φόρμες, σε αντίθεση με το Ελληνικό. Αν καταλαβαίνω καλά η αντίθεσή σας έγκειται στο ότι είναι η ιδιωτική πρωτοβουλία από πίσω. Λέτε δηλαδή ότι ο θεσμός αποτυγχάνει γιατί έχει αποδοθεί στα χέρια των στυγνών κερδοσκόπων. Στην Ελλάδα που η εκπαίδευση είναι στα χέρια των αγνών γραφειοκρατών του υπουργείου η εκπαίδευση είναι καλύτερη; Ή αλλού; Δέχομαι ότι πιθανώς το σύστημα να μη δουλεύει όπως πρέπει και να επιδέχεται διορθώσεων, αλλά η ολοκληρωτική του απαξίωση με βάζει σε σκέψεις.
Κι ένα τελευταίο, μην υποτιμάτε καθόλου την επιρροή που έχουν τα έπιπλα στη ζωή των μαθητών κι όχι μόνο.
Όταν μιλάς για ένα κόμμα…που εγώ ούτε καν ανέφερα. Κατ΄τα άλλα, αν δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ, διάβασε αν ξέρεις σουηδικά την κριτική της αρμόδιας αρχής της Σουηδίας για την εκπαίδευση (επιθεώρηση) που ασκεί δριμεία κριτική σε αυτού του είδους τα σχολεία, και έχει κλείσει μερικά απ΄αυτά και για αυτό υπάρχει η συζήτηση που αναφέρθηκα προηγουμένως.
Ο κεντρικός σχεδιασμός είναι συνυφασμένος με ένα κόμμα, με το κόμμα που είναι στην εξουσία. Η κριτική είναι ευπρόσδεκτη, και μόνο έτσι προχωρούν τα πράγματα. Ελπίζω οι Σουηδοί να μην ακολουθήσουν το Ελληνικό παράδειγμα όπου η κριτική είναι άλλοθι για να μην αλλάξει τίποτα, ή για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα.
Το παράδειγμα αυτού του σχολείου πρέπει να το δούμε ως σημείο αναφοράς για το τι ακριβώς μπορεί να σημαίνει ριζοσπαστικότητα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Κατανοητά αυτά που αναφέρει ο Γιάννης Σουηδός και καταλαβαίνω την ανυσυχία του, αλλά σε σχέση με τα καθ΄ημών, είναι σαν να μιλάμε για το σκοινι στο σπίτι του κρεμασμένου, που και δικό του δεν είναι, και οι σκεπή κι τοίχοι του έχουν καταρεύσει…
(ευχαριστώ εκ των προτέρων για την αναδημοσίευση του άρθρου στο site μου: αν υπάρχει πρόβλημα με αυτήν παρακαλώ ειδοποιήστε με να το κατεβάσω…)
είμαι σίγουρος ότι όλα τα παιδάκια αυτής της ηλικίας θέλουν να είναι κλεισμένα σε ένα ντιζαινάτο δωμάτιο και να παίζουν με macbook αντί να παίξουν μπάλα ή καρπαζιές.
και φαίνεται ότι από το ένα άκρο (6 ώρες καθιστά σε αίθουσες πρωσσικής επινόησης) μπορούμε να πάμε μόνο στο άλλο (αραχτά σε ikea style χώρους λες και είναι ενήλικες)
«Πειραματισμός» λέγεται, δίνεις μια ευκαιρία σε κάτι καινούριο. Κάπως πρέπει να γίνει κι αυτό..
Κι επιπλέον, δεν είναι υποχρεωτικό όπως στη δική μας περίπτωση, να ακολουθείται το συγκεκριμένο είδος εκπαίδευσης.
Όποιος γονιός θεωρεί τον εαυτό του καινοτόμο, ανοιχτόμυαλο ή όπως αλλιώς θες πές το, μπορεί να τα στείλει εκεί, ειδάλλως, υπάρχουν προφανώς και τα πιο παραδοσιακά σχολεία…
Πιστεύω κι εγώ ακράδαντα στην ιδέα του πειραματισμού, ίσως επειδή τα πράγματα στον ελληνικό χώρο είναι τόσο σαθρά και σάπια από την αδράνεια που υπάρχει και την τεράστια αρνηση προς οποιαδήποτε μορφή αλλαγής..
Δεν είμαι χρωματισμένη ιδεολογικά ή φιλοσοφικά προς καμμιά κατευθυνση. Παραθέτω, απλώς, παρακάτω την προσωπική μου συλλογιστική:
Η χρηστικότητα της σοφίας του παρελθόντος και των γηραιών είναι για να χρησιμοποιήθει ως βάση. Η αποκτηθείσα γνώση ενεργοποιεί τη δημιουργική εμπνευση, που εμφανίζεται στο νέο σκεπτόμενο άνθρωπο, ο οποίος έχει το έμφυτο χάρισμα να συλλαμβάνει το ‘νέο’ πνεύμα της εποχής του και να μπορεί να συμβαδίζει με αυτό. Και τότε, μέσω της ‘δοκιμής’, στην κυριολεξία την εξελίσσει! Και από τους σπόρους του παλιού γεννιεται το νέο..
Βασίζεσαι πάνω στο παλιό και ‘ρισκάρεις’ στο νέο στο άγνωστο (ακόμα). Αυτός είναι ο ορισμός της ‘προόδου’ κι έτσι συμβαίνει από καταβολές κόσμου!
Μήπως, εμείς οι έλληνες, στον τόπο μας τουλάχιστον, είμαστε σε τέτοιο βαθμό αρχαιολάγνοι, που ξεχνάμε οτι, ο ‘νόμος δεν υφίσταται για να υπηρετείται το ΄γράμμα’ του, αλλά η ουσία του!
Και στο σύμπαν – στην ουσία δλδ όλων των πραγμάτων-τα ‘πάντα ρει’ (τάδε έφη άλλος ένας σοφός πρόγονος 😉
Είναι πολύ μεγάλο λάθος να νομίζεται ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία ενδιαφέρεται μόνο για το κέρδος.
Τούς ενδιαφέρει πολύ περισσότερο από το κράτος η εκπαίδευση η κοινή λογική και ο ιδιωτικός τομέας λέει καλό εκπαιδευτικό σύστημα ικανά στελέχη επιστήμονες,τεχνίτες,εργάτες,κλπ.για να επανδρώσω τις επιχειρήσεις μου.
Μήπως κύριε Γιαννάκη κουβαλάτε μαζί σας αυτό το καταραμένο ελληνικό dna του τίποτα μην αλλάζουμε γιατί δεν με συμφέρει εμένα,χωρίς να θέλω να σάς προσβάλω λέω μήπως
Αν απαντόύσες Αλέξανδρε με επιχειρήματα, ίσως να κάναμε μια σοβαρή συζήτηση! Αντί γι αυτό, χρησιμοποιείς härskarteknik, όπως λέμε εδώ στη Σουηδία ( τρόπος χειραγώγησης, Γιαννάκη κλπ). Η εμπειρία μου και η ζωή, δείχνει ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις ενδιαφέρονται κύρια για το κέρδος, γιατί είναι έτσι η φύση του κεφαλαίου! Αν δεν έχουν κέρδος, το κλείνουν, δεν θα βάλουν από την τσέπη τους. Το ίδιο γίνεται κι εδώ. Το κέρδος το βγάζουν από τα λεφτά των φορολογουμένων και όχι από τα δικά τους και καλά λεφτά. Η εργασία και η εκπαίδευση είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα.
Γιάννη, η κυβέρνηση της Σουηδίας δεν θέτει κάποια standard για την λειτουργία αυτών των σχολείων; Όπως το να έχουν συγκεκριμένο ιατρικό προσωπικό ή να έχουν συγκεκριμένο εκπαιδευτικό προσωπικό ανά αριθμό μαθητών;
Ναι Βασίλη για τον αριθμό μαθητών. Για τα περισσότερα όχι, είναι πολλά προαιρετικά και άρα υπάρχουν παράθυρα. Πάνω σ΄αυτό βασίζονται και κάνουν αυτό που περιγράφω παραπάνω.
Στα ελληνικά δημόσια σχολεία δεν υπάρχει η λέξη ιατρικό προσωπικό όπως και ευχάριστος χώρος μάθησης επιπλέον δεν υπάρχει έλεγχος στους καθηγητές και άρα πολύ από αυτούς δεν κάνουν μάθημα. Για αυτό πιστεύω πως δεν είναι σωστό να κρίνουμε κάτι καινοτόμο που μπορεί να καταργεί κάποια μαθήματα αλλά να προάγει την ομαδικότητα και την δημιουργική σκέψη ακόμη πολύ θα χαιρόμουν και τα δικά μας σχολεία να είχαν ντιζαινιαρικα έπιπλα και όχι άβαφους τοίχους και ας προέρχονταν το σχολείο αυτό από κερδοσκοπική επιχείρηση….αν και μια επιχείρηση δεν έχει μοναδικό σκοπό το κέρδος.
Αν και καθυστερημένα…αν και εντυπωσιασμένη από τις αρχιτεκτονικούς, φιλικούς προς το παιδί, χώρους με αφορμή κάποιες σκέψεις μου, ως μητέρα, σε σχέση με την επαφή τού παιδιού της προσχολικής σχολικής ηλικίας με την τεχνολογία, η παρούσα καταγραφή μου ‘αποδεικνύει’ την προσήλωση των παιδιών στην ψηφιακή εικόνα και την ψηφιακή πληροφόριση; Που είναι το βιβλίο, το μολύβι; το χαρτί; και η τεχνολογιά παράλληλα…ως ένα φυσικό μέσο που λειτουργεί συμπλρωματικά ως προς τα προαναφερθέντα…
Επισης κε Ελληνα Σουηδέ, δεν βλεπω βεργες σε αυτο το σχολειο.
Πώς θα μαθουν τα παιδια γράμματα;
Καταλαβαινω οτι τα επιχειρήματα δεν ειναι το δυνατο σας σημειο, αλιως θα παραθετατε και κάποια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ και οχι τεχνικα (ποσο μισθο, ποσα κερδη κλπ).
Οπως, οτι τα παιδια που πανε σε αυτα τα σχολεια, μειονεκτουν σε κάτι, βασει μελετων κά. τετοια.
Φυσικα δεν υπαρχουν, γιατι ειναι καινουργια ακομη, δεν τα υπερασπιζομαι, αλλα να μην γινεται και τιποτα διαφορετικο, μου φανταζει τρομακτικο.
Ανηκεται σε κόμα, το κομα των φοβικων, που ενω κόπτεστε για ισες ευκαιριες, δικαιωματα και πρόοδο, τα αρνειστε οταν δεν ταιριαζουν στα δικα σας «ξερω».
Η Σουηδια, ειναι σοσιαλιστικη χωρα, αν δεν γνωριζετε φορολογει μεχρι και 95% τα κερδη των επιχειρησεων και απο εκει πηγαζουν τα εισοδήματά της, απο κερδη, οχι απο χασουρα κε Ελληνα, τα κερδη που σας φαινονται απορροια τερατων.
Το κρατος, δεν «κοβει» οταν μπαινει μεσα; Δεν ειναι λογικό;
Αντι να κρινετε τα κερδη, κρινετε την ουσια, αν μπορειτε.
Τα πιο εγκυρα διδακτικα ιδρυματα ειναι ιδιωτικα.
Παντα ηταν ιδιωτικη η εκπαιδευση, τα τελευταια 60 χρονια γινεται κρατικη και θα ηταν κατάκτηση, αν τηρουνταν προδιαγραφες και κυριως καινοτομιες και ΕΡΕΥΝΑ.
Δεν ειναι κατι στατικο η γνωση, πρεπει να εξελισσεται, αλιως γινεται αυτο που βιωνουμε στην Ελλαδα.
Χαρτι για επιδομα σπουδων.
Ευχης εργον θα ηταν να γινοταν και στα δημοσια ιδρυματα, αλλα ακομη δεν συμβαινει.
Αντι να φοβαστε, προσπαθειστε να καταλάβετε
Georges Culoze, Γαλλος που ζει στην Ελλαδα
Καλησπέρα σας κ. Georges Culoze!
Ασφαλώς και δεν υπάρχουν βέργες, καταργήθηκαν στο τέλος του 70. Οι τελευταίες χρησιμοποιήθηκαν στους φιλανδούς μαθητές που τολμούσαν και μιλούσαν φιλανδικά στα διαλείμματα και όχι σουηδικά.
Αυτό που βγάζουν οι μελέτες είναι ότι σε αυτά τα σχολεία οι βαθμοί που βάζουν οι εκπαιδευτικοί είναι μεγαλύτεροι από ότι στα δημόσια, όχι γιατί η εκπαίδευση είναι καλύτερη, μιας και οι έρευνες δεν δείχνουν κάτι τέτοιο, αλλά επειδή η αρνητική αξιολόγηση επηρεάζει τους μισθούς των εκπαιδευτικών σ΄αυτά τα σχολεία προς τα κάτω! Αυτό τώρα μεταδίδεται και στα δημόσια μιας και η αξιολόγηση επεκτάθηκε κι εκεί.
Όποιος σας είπε ότι η Σουηδία είναι σοσιαλιστική χώρα, σας είπε ψέμματα! Η φορολογία στο κεφάλαιο είναι 23% ενώ στους μισθωτούς και συνταξιούχους 30%! Επίσης υπάρχουν πάρα πολλές νόμιμες φοροαπαλλαγές και σε πολλές περιπτώσεις πολλές μεγάλες εταιρείες δεν πλη΄ρωνουν καν φόρο ή συμβολικά, πχ η Βόλβο.
¨οσο για το ότι λέτε ότι το κόμμα που υποστηρίζω είναι κόμμα φοβικών, σας επιστρέφω τον χαρακτηρισμό. Τουλάχιστον το ΚΚΕ πριν πολλά χρόνια έλεγε το τι πρόκειται να συμβεί, άσχετα το ότι πολλοί δεν το πίστευαν. Κι αυτό γίνεται γιατί όλα εμπορευμαυτικοποιούνται όπως και η εκπαίδευση. Για μένα η εκπαίδευση είναι λειτούργημα και όχι εμπόρευμα.
Αν για χάρη των όμορφων επίπλων και της διαφορετικότητας θυσιάζεται η μόρφωση, προτιμώ το κρυφό σχολειό.
Μόρφωση δεν είναι μόνο η έρευνα και τα μαθηματικά, είναι η ιστορία και ο πολιτισμός. Οχι όμως η ιστορία και ο πολιτισμός που προωθούν εσχάτως κάποιοι προοδευτικοί, αλλά την πραγματική ιστορία και τον πολιτισμό που εντέχνως μας κρύβουν.
Σημαντική εξέλιξη στην μόρφωση το όμορφο περιβάλλον, όμως όπως γράφει ο coskarl και βέβαια ο Γιάννης, η ουσία μετράει.
Άλλο παιδεία και άλλο εκπαίδευση.
Οι ιδιώτες δεν έχουν καμιά δουλειά με την παιδεία.
Αξιολόγηση της παιδείας γίνεται μετά από 20 χρόνια, όταν τα παιδιά θα συμμετέχουν στην κοινωνία.
Συνεχώς βλέπουμε την απαξίωση της παιδείας υπέρ της εκπαίδευσης και αυτό το πληρώνουμε σαν κοινωνίες.
Αντί να κάνουμε βήματα μπροστά προς μια ισόνομη κοινωνία, πάμε πίσω ολοταχώς.
Το ιδανικό σχολείο για μένα θα ήταν εκείνο που θα έβγαζε αμφισβητίες του ίδιου του συστήματος, αλλιώς δεν υπάρχει εξέλιξη.
Η κίνηση με τα δημοτικά σχολεία χωρίς βαθμολογίες και με όμορφο περιβάλλον με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο μόνο όταν υπηρετεί το παραπάνω.