Όποιος παρακολούθησε προχθές τη συναυλία που προηγήθηκε της ορκομωσίας του νέου προέδρου των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, θα εντυπωσιάστηκε απ’ την απλότητα και τη φιλοσοφία του «less is more» που χαρακτήρησε το συμβάν. Το Συμβάν όμως δεν ήταν παρά μια αφορμή για να γίνει σαφές ότι η κυριαρχία των ΗΠΑ είναι κυρίως πολιτιστική. Πολιτιστικό μάρκετινγκ δηλαδή. Τα αστέρια του Χόλιγουντ, που όπως είπε ο παρουσιαστής κλέβουν απ’ τη λάμψη του νέου προέδρου, ήταν εκεί για να μας θυμίσουν ότι το έργο ανεβαίνει για πολλοστή φορά. Ο Ντέινζελ Ουάσινγκτον θα μπορούσε κάλλιστα να αντικαθιστά το Μπαράκ Ομπάμα, όταν ο τελευταίος κουράζεται ή ταξιδεύει. Ο Τζόρτζ Λούκας που παρακολουθούσε τη συναυλία μέσα απ’ το κοινό, θα μπορούσε τώρα να επινοήσει ένα νέο συλλογικό μύθο, που θα μεταλαμπαδεύσει η Αμερική στον κόσμο και θα υμνεί π.χ. την απλότητα και τις πατροπαράδοτες αξίες. Στις ΗΠΑ, η σχέση σκηνοθεσίας, ηθοποιίας και πολιτικής είναι εξαιρετικά σφιχτή. Τώρα, όλοι δουλεύουν για το Χόλιγουντ και τη βιομηχανία της διασκέδασης, ή αλλιώς, του ελεύθερου χρόνου. Παλιά, ο ηθοποιός Ρόναλντ Ρέηγκαν έφτασε να γίνει πρόεδρος, ενώ πιο πρόσφατα ο Σβαρτζενέγκερ έγινε κυβερνήτης της Καλιφόρνια εξαργυρώνοντας τη δημοφιλία ταινιών δράσης. Στις ΗΠΑ, ο Θεός είναι σκηνοθέτης, και οι απόστολοι, καλοί ηθοποιοί. Η προχθεσινή συναυλία υπογράμμισε το γεγονός ότι οι ΗΠΑ σκοπεύουν και πάλι να υποδείξουν σε όλους μας τί χρώμα και σχήμα θα έχει το όνειρο. Έτσι κι αλλιώς, αυτό είναι η χώρα: μια αγωνιώδης προσπάθεια να συγκροτηθεί Μύθος, να συνεχιστεί το Show, να γίνουμε «Όλοι Ένα», να προσκυνήσουμε τα Σύμβολα, να γίνουμε Super Star και Υπερπροϊόντα. Να απελευθερωθούμε καταναλώνοντας εικόνες.
Η αλήθεια είναι ότι οι αμερικανοί το κάνουν τόσο καλά που τους αξίζουν συγχαρητήρια. Η σημερινή ορκωμοσία, θα καθηλώσει εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη, για να δουν ένα ακόμα show που δεν τους αφορά. Με άλλα λόγια οι ΗΠΑ εκμεταλλεύονται τη φυσική έλξη που αισθάνεται το ανθρώπινο μάτι προς οτιδήποτε λάμπει. Ο κίνδυνος της τύφλωσης είναι πιθανός. Βέβαια υπάρχει πάντα και η ελπίδα της διαφώτισης ή της επιφοίτησης.
Όπως και να ‘χει όμως, ζούμε σε μια εποχή όπου τα σύμβολα κυριαρχούν.
Manolis Andriotakis 
ΤΑ ΞΕΡΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΧΛΩΡΑ!
Πολλά ήταν τα θετικά της ομιλίας του Ομπάμα μετά την ορκωμοσία του. Ειδικά μετά την ζοφερή εποχή Μπούς, ορισμένα από αυτά φαίνονται και υπέροχα.
Όμως, όταν ο λόγος του το ‘φερε σε ένα άλλο κοινωνικοοικονομικό σύστημα και συγκεκριμένα σ’ «εκείνο» το «καταραμένο κοινωνικοοικονομικό σύστημα», που εξακολουθεί να πλανάται «σαν φάντασμα πάνω απ’ τον κόσμο», παρά το ότι πρωτοεμφανίστηκε εδώ και περισσότερο από δύο αιώνες τώρα, εκεί, σχημάτιζε κανείς την εντύπωση, ότι ο 44ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, λεγόταν George Obama! Ή, Barack Bush!
Οι Ναζί μαζί με τους Κομμουνιστές λοιπόν! Οι θύτες πάνω από 20.000.000 Σοβιετικών στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, οι εκτελεστές χιλιάδων και χιλιάδων Γερμανών, Γάλλων, Σέρβων, Ελλήνων, Ολλανδών, Αυστριακών, Βέλγων, Πολωνών, Ούγγρων, Τσεχοσλοβάκων Κομμουνιστών καθισμένοι στο ίδιο εδώλιο με τους εκτελεσμένους!
Ας μην το ξεxάσουν αυτό οι αριστεροί. Και να θυμούνται ακόμα, ότι η νέα εποχή που όντως εγκαινιάζει ο Οbama, σημαίνει, σε τελική ανάλυση, μια νέα στρατηγική επιβολής εκ μέρους των αφεντών του κόσμου.
Νέα στρατηγική αυτοί; Δυό φορές νέα εμείς!