Το σκάνδαλο του δωρεάν Τύπου: η απαξίωση του δημοσιογραφικού προϊόντος, ο αθέμιτος ανταγωνισμός των δωρεάν εντύπων και η αναξιοπιστία της δημοσιογραφίας.

Στο πρώτο τεύχος του Post-Media έχουμε αφιέρωμα στο λεγόμενο Free Press, στο φαινόμενο φηλαδή του δωρεάν Τύπου, που κάθε άλλο παρά «free», ελεύθερος είναι. Βλέποντας τί συμβαίνει αυτό τον καιρό στα Media της Ελλάδας, διαπιστώνω ότι το δίλημμα που τίθεται αυτή τη στιγμή είναι «δωρεάν Τύπος ή θάνατος». Ο δωρεάν Τύπος έχει μετατραπεί σ’ ένα κυρίαρχο και δεδομένο επιχειρηματικό μοντέλο επιβίωσης και ανάπτυξης των Media. Ως δωρεάν Τύπο, ονομάζω και τις παραδοσιακές εφημερίδες που μαζί με το περιεχόμενό τους δίνουν και προϊόντα μεγαλύτερης αξίας, όπως DVD, μουσικά CD, και βιβλία.

Απ’ τη στιγμή που απαξιώθηκε ο Τύπος και η εργασία του δημοσιογράφου, απ’ τη στιγμή που ο πολίτης θεωρεί φυσιολογικό να αγοράζει όλα τα προϊόντα του ΕΚΤΟΣ απ’ την εφημερίδα ή το περιοδικό του, και προτιμά να του τα αγοράζουν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις, τα κόμματα ή άλλοι, πιθανώς πιο σκοτεινοί ενδιαφερόμενοι, απ’ τη στιγμή που τα έντυπα υποβιβάστηκαν σε διαφημιστικοί κατάλογοι, κάθε προσπάθεια που εκτιμά το δημοσιογραφικό προϊόν φαίνεται να είναι καταδικασμένη. Για να επιβιώσει ένα Μέσο στη χώρα μας πρέπει πρώτα να πουληθεί στις επιχειρήσεις. Αν αυτές το εγκρίνουν, τότε θα φτάσει σίγουρα στα χέρια σας. Η βούλησή του πολίτη δεν έχει πλέον καμία αξία. Η αξία των αναγνωστών, των ακροατών και των θεατών βρίσκεται στην αγοραστική τους δύναμη και μόνο. Το δίλημμα «δωρεάν Τύπος ή θάνατος», κατά τη γνώμη μου είναι αποπροσανατολιστικό, όσο πραγματικό κι αν είναι με αγοραίους όρους. Ο λόγος είναι απλός: ο δωρεάν Τύπος είναι ο θάνατος του ανεξάρτητου Τύπου.

Και κάτι άλλο: ο Δωρεάν Τύπος είναι υπόλογος στην αγορά, διότι η πρακτική του συνιστά ΑΘΕΜΙΤΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ. Φανταστείτε τί θα συμβεί εάν μια γαλακτοβιομηχανία π.χ. άρχιζε να διαθέτει το προϊόν της δωρεάν στον κόσμο… Βέβαια κανείς δε μιλά για το γεγονός διότι όλοι οι οικομικά ισχυροί ωφελούνται απ’ τα δωρεάν Μέσα, διότι έτσι χειραγωγούν ευκολότερα το γούστο, τις προτιμήσεις και τελικά τον εγκέφαλο των καταναλωτών.