Η ιδέα του Τόλη Γεωργιάδη ήταν να δημιουργηθεί ένας πολιτικός χάρτης που θα αποτυπώνει το πολιτικό στίγμα των κομμάτων και των πολιτών. Στηριζόμενος στη λογική του Χάρτη Νόλαν, ο Τόλης το έκανε πράξη, και με τη δική μου συμβολή στην κατάρτιση του ερωτηματολογίου, προέκυψε ο Πολιτικός Χάρτης. Η επιτυχία του δεν συνίσταται μόνο στα παραπάνω από 300.000 τεστ που έχουν γίνει σ’ αυτό το διάστημα, αλλά στην ακρίβειά του (η μεγάλη πλειοψηφία των συμμετεχόντων που έχει επικοινωνήσει μαζί μας είναι θετική) καθώς και σε κάποια ευρήματα που μπορούμε πια να συζητάμε με μια σχετική ασφάλεια. Όπως έχουμε πει με τον Τόλη πολλές φορές ο Πολιτικός Χάρτης είναι απλά ένα τεστ, δεν είναι έρευνα γνώμης, γιατί δεν εγγυάται τη μοναδικότητα των υποβολών, ούτε και την αξιοπιστία του δείγματος. Ωστόσο, επειδή πλέον έχουμε ένα τόσο μεγάλο αριθμό τεστ, μπορούμε να μιλάμε για τάσεις των συμμετεχόντων. Οι παρατηρήσεις που μπορούμε να κάνουμε βλέποντας τα αποτελέσματα του Πολιτικού Χάρτη (τα έχουμε ανεβάσει στη σελίδα για να μπορεί οποιοσδήποτε να τα δει) είναι:

1. Στα οικονομικά θέματα βλέπουμε την απόρριψη της ελεύθερης αγοράς, και ταυτόχρονα την έγκριση του κρατικού παρεμβατισμού. Ο Χάρτης καταγράφει αρνητικές απόψεις για τις ιδιωτικοποιήσεις, για την υψηλή φορολογία, για τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, και για τις τράπεζες.
2. Σε κάποια θέματα προσωπικής ελευθερίας όπως οι εκτρώσεις και τα ναρκωτικά η κοινωνία είναι σχετικά ανεκτική.
3. Μια εντυπωσιακή τάση που καταγράφεται στον Χάρτη είναι το 48% φέρεται να είναι υπέρ της θανατικής καταδίκης.
4. Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι και το 86% που εμφανίζεται υπέρ του αυστηρού ελέγχου του αριθμού των μεταναστών.
5. Τέλος, παρατηρείται μεγάλη πόλωση σε 2 θέματα που εμπλέκουν αμφότερα με κάποιο τρόπο τη θρησκεία. Για τους ομοφυλοφιλικούς γάμους και το θρησκευτικό όρκο των βουλευτών, οι συμμετέχοντες μοιράζονται στη μέση.

Δεν γνωρίζω πόσοι άνθρωποι απ’ αυτούς που έκαναν το τεστ προβληματίστηκαν πολύ για τις απαντήσεις που έδωσαν ή για το αποτύπωμά τους. Αυτό που θέλω να ελπίζω είναι ότι ο Χάρτης βοήθησε όντως στην πολιτική αυτογνωσία των πολιτών που τον εμπιστεύτηκαν. Αν συμβάλλαμε έστω και λίγο στην εκλογίκευση των ζητημάτων που θα απομακρύνουν τους ψηφοφόρους απ’ τη συναισθηματική ψήφο, τότε νομίζω ότι μάλλον κάναμε καλή δουλειά! Αυτό βέβαια θα κριθεί εκ του αποτελέσματος, ενώ είναι μάλλον υπερβολικός στόχος για ένα ταπεινό τεστ!