Χρειαζόμαστε καινοτομίες. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που αναζητούν λύσεις, που έχουν εμμονές, που καίγονται για κάτι, που απολαμβάνουν να ασχολούνται με κάτι καθημερινά ακόμα κι αν αυτό δεν τους αποφέρει τίποτα υλικό. Πρέπει να τους βρούμε και να τους στηρίξουμε αυτούς τους πολυμήχανους ανθρώπους που το κίνητρό τους ξεκινά από βαθιά μέσα, να τους ενθαρρύνουμε να δουλέψουν ακόμα περισσότερο, να κάνουν ακόμα περισσότερες ανακαλύψεις, εφευρέσεις, να δημιουργήσουν, να κάνουν πρωτότυπα έργα, να πειραματιστούν. Πρέπει να τους δώσουμε τον χώρο και τον χρόνο για να συνεργαστούν και να δοκιμάσουν καινούργια πράγματα. Πρέπει κατ’ αρχήν να τους αναγνωρίσουμε. Όχι απαραίτητα να τους τιμολογήσουμε. Πρέπει να τους αναγνωρίσουμε το δικαίωμα να είναι πρωτότυποι και δημιουργικοί. Αυτοί οι άνθρωποι ζουν δίπλα μας. Είναι οι Βαν Γκονγκ που ποστάρουν τα έργα τους στα Social media.

Στην Ελλάδα θέσαμε κάθε δράση και δημιουργική ορμή στη διάθεση της πολιτικής, του ιδεολογικού ανταγωνισμού και υποτιμήσαμε τις ανταμοιβές που προσφέρει στον καθένα η ενασχόληση με αυτό που αγαπά. Όμως αυτό που θα μας εκτινάξει και θα μας αποδεσμεύσει απ’ τα βαρίδια του παρελθόντος, απ’ τα αδιέξοδα αντιπαραγωγικά και αντιδημιουργικά μοντέλα δε θα είναι οι επαγγελματίες μικροπολιτικοί, αλλά οι άνθρωποι της Τέχνης και της Τεχνικής, οι άνθρωποι που παράγουν φόρμες και περιεχόμενα, οι άνθρωποι που καίγονται να πράξουν. Οι πολιτικοί θα πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να διευκολύνουν αυτούς τους ανθρώπους και μετά να βγαίνουν απ’ τη μέση. Να αφήνουν το πεδίο ελεύθερο στους καλλιτέχνες, στους επιχειρηματίες, στους μηχανικούς, στους πειραματιστές κάθε είδους, στους εραστές της δημιουργικότητας, στους τεχνίτες που θα συντονιστούν με τις ανάγκες της κοινωνίας και θα παράξουν λύσεις, προϊόντα, υπηρεσίες, έργα κάθε λογής, που θα εμπνεύσουν, θα ανοίξουν διαλόγους, θα ηγηθούν στους τομείς τους και θα μετατρέψουν το άγονο τοπίο σ’ ένα πολύχρωμο και ζωντανό περιβάλλον.

Χρειαζόμαστε την επαναστατική ορμή των δημιουργικών ανθρώπων που δε συμβιβάζονται με τη λογική της ήσσονος προσπάθειας. Χρειαζόμαστε αυτούς τους ανοιχτούς ανθρώπους που έχουν όραμα, κέφι, μεράκι κι όρεξη για δουλειά. Τους ανθρώπους που θέλουν να ζουν σ’ ένα ειρηνικό, δίκαιο, πολύμορφο και πλούσιο περιβάλλον. Οι άνθρωποι αυτοί υπάρχουν. Είναι η ελπίδα μας. Πρέπει να τους ακούσουμε και να τους διευκολύνουμε. Είναι αυτοί θα μας βγάλουν απ’ την κρίση.