Φέτος διάβασα περίπου τον ίδιο αριθμό βιβλίων με πέρυσι. Ωστόσο, έδωσα περισσότερο βάρος σε βιβλία που αφορούν στη δουλειά μου (τεχνολογικά θέματα με έμφαση στο διαδίκτυο, καθώς κι έρευνα για το νέο μυθιστόρημα), καθώς επίσης και σε βιβλία που αφορούν στην ανατροφή των παιδιών, καθώς έγινα πρόσφατα πατέρας.

Τα βιβλία που μου πρόσφεραν περισσότερη απόλαυση αυτή την χρονιά δεν εκδόθηκαν όλα το 2017. Κάποια απ’ αυτά είτε βγήκαν στα τέλη του 2016, ή τα ανακάλυψα με κάποια καθυστέρηση. Τα τελευταία πέντε χρόνια φτιάχνω τη συγκεκριμένη λίστα με βιβλία που κυκλοφόρησαν μέσα στο προηγούμενο έτος για να κρατώ κι εγώ ένα αρχείο της βιβλιοφιλικής μου πορείας, με την ελπίδα να γίνει χρήσιμη και σε άλλους. Είναι τα βιβλία που ξεχώρισα μέσα απ’ τους τόνους της παραγωγής. Σε καμία περίπτωση η λίστα δε διεκδικεί κάποιο είδος κανόνα, ή ιεράρχιση των «σημαντικότερων τίτλων της χρονιάς».

Όπως ίσως μερικοί γνωρίζουν, εδώ και 6 χρόνια έχω μια διαδικτυακή εκπομπή βιβλίου, το GarageBOOKS, όπου επίσης παρουσιάζω αγαπημένα μου βιβλία και συγγραφείς, οπότε αν θέλει κάποιος να δει περισσότερες προτιμήσεις μου, δεν έχει παρά να πάει στη συγκεκριμένη σελίδα και να δει κάποιο επεισόδιο (αισίως έχω φτάσει στα 97,την ερχόμενη εβδομάδα θα γίνει το μεγάλο ετήσιο επεισόδιο με τις προτάσεις για τις γιορτές).

Τα βιβλία που ξεχώρισα φέτος τα κατηγοριοποιώ και πάλι σε δύο μεγάλες ενότητες, τα βιβλία μυθοπλασίας και τα μη μυθοπλαστικά. Έχουμε και λέμε:

Ελληνική και μεταφρασμένη λογοτεχνία

1.

Απ’ την ελληνική λογοτεχνία, ξεχωρίζω το βιβλίο του Νίκου Παναγιωτόπουλου, (που τείνει να γίνει ο αγαπημένος μου σύγχρονος Έλληνας συγγραφέας), το Ημερολόγιο ενός εξωγήινου (Εκδόσεις Μεταίχμιο), βιβλίο που είχε κυκλοφορήσει με άλλο τίτλο πριν από μερικά χρόνια, από άλλο εκδότη, αλλά δεν είχα την τύχη να διαβάσω τότε. Το πεζογράφημα είναι ένα αριστούργημα, δε θα πω πολλά, καθώς έχω αφιερώσει το πρώτο επεισόδιο της παρούσας σεζόν σε αυτό.

2.

Το μυθιστόρημα του Βασίλη Δρόλια, Nyos, Η τελετή της αθωότητας, (Εκδόσεις Κέδρος), είναι ένα ολοκληρωμένο, στέρεο, και απολαυστικό μυθιστόρημα. Μίλησα και γι’ αυτό στο GarageBOOKS. 

3.

Ο κανίβαλος που έφαγε έναν Ρουμάνο, του Δημήτρη Σωτάκη (Εκδόσεις Κέδρος) είναι ένα μυθιστόρημα που μ’ έκανε να γελάσω και να το ευχαριστηθώ. Είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Σωτάκη που διαβάζω και ήταν για εμένα μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.

4.

Το μυθιστόρημα Ίσως την επόμενη φορά, του Κωνσταντίνου Τζαμιώτη, (Εκδόσεις Μεταίχμιο), είναι μια αριστοτεχνικά γραμμένη ερωτική ιστορία. Ο Τζαμιώτης έχει δομήσει μια έξυπνη αφήγηση στη βάση του μυστηριώδους αινίγματος που ονομάζεται ερωτική σχέση.

5.

Απ’ τη μεταφρασμένη λογοτεχνία ξεχωρίζω το Ματωμένο του έργο, του Gramae Macrae Burnet (μτφρ. Χίλντα Παπαδημητρίου, Εκδόσεις Μεταίχμιο). Σπουδαίο βιβλίο, αν έχετε χρόνο δείτε τη συνέντευξη που έκανα με το συγγραφέα. Μου μίλησε στην καρδιά, και μου θύμισε μια ιστορία απ’ το δικό μου μυθιστόρημα, τη Μεγάλη εικόνα (Εκδόσεις Διόπτρα).

6.

Ένα ακόμα εξαιρετικό μυθιστόρημα απ’ την πάρα πολύ καλή σειρά ξένης λογοτεχνίας των Εκδόσεων Ίκαρος, βρήκα ότι είναι το Στο Κάσελ δεν υπάρχει λογική, του Enrique Vila-Matas (μτφρ. Ναννά Παπανικολάου). Ο συγγραφέας εξιστορεί, στοχάζεται και διακωμωδεί το μεταμοντέρνο καθεστώς της σύγχρονης τέχνης, όπως αυτό εξελίσσεται στην γνωστή έκθεση σύγχρονης τέχνης Documenta στο Κάσελ της Γερμανίας.

7.

Επίσης, η συλλογή διηγημάτων Η μυστική εταιρεία του ονείρου, του Χουαν Χαθιντο Μουνιόθ Ρενχελ (μτφρ. Μαρία Μπεζεντάκου, Εκδόσεις Οpera) μου θύμισε πως η μικρή φόρμα μπορεί στα χέρια ενός δημιουργικού κι ευφυιούς συγγραφέα να είναι πραγματικά μαγική.

8.

Το μυθιστόρημα I hate the internet (Μισώ το διαδίκτυο) του Jarett Kobek (δεν έχει κυκλοφορήσει στην χώρα μας), είναι μια βέβηλη σάτιρα που στοχεύει στη ρίζα του προβληματισμού για το διαδίκτυο, στις εταιρείες της Σίλικον Βάλει.

Δοκίμια, μελέτες, πραγματείες

9.

Απ’ τα μη μυθοπλαστικά βιβλία ξεχωρίζω το δοκίμιο Η ψευδαίσθητη της γνώσης, των Στίβεν Σλόμαν και Φίλιπ Φέρνμπαχ (μτφρ. Χρήστος Μπαρουξής, Εκδόσεις Ψυχογιός). Το βιβλίο βοηθά τον αναγνώστη να καταλάβει γιατί είναι καλό να γνωρίζεις ότι δε γνωρίζεις, και δείχνει τρόπους να αποφύγεις τις ψευδαισθήσεις.

10.

Το βιβλίο Άνθρωποι με κότσια της Angela Duckworth (μτφρ. Γιώργος Στάμου, Εκδόσεις Κλειδάριθμος) είναι ένα το προϊόν μιας μακρόχρονης έρευνας που έβαλε στο κέντρο της την επιτυχία και την ευτυχία των ανθρώπων. Τα ευρήματα έχουν τρομερό ενδιαφέρον. Δεν είναι το ταλέντο που ορίζει το πόσο καλά θα τα πάμε στη ζωή, αλλά το σθένος, ή αλλιώς τα κότσια.

11.

Το Κολυμπώντας με καρχαρίες, Το ταξίδι μου στον κόσμο των Τραπεζών, του Joris Luyednijk, (μτφρ. Ανδρέας Σοκοδήμος, Key Books) είναι ένα άψογο δημοσιογραφικό βιβλίο έρευνας που μάς δείχνει πως μπορεί να γίνει σήμερα αξιόλογη δημοσιογραφική δουλειά. Το περιεχόμενο δε, εξαιρετικό.

12.

Το Γιατί οι Δανοί μεγαλώνουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά στον κόσμο, των Jessica Joelle Alexander και Iben Dissing Sandahl (μτφρ. Σοφία Ανδρεοπούλου, Εκδόσεις Διόπτρα) είναι μια περιεκτική ανάλυση που σε ωθεί να σκεφτείς. Αν είσαι γονιός πρέπει οπωσδήποτε να το διαβάσεις.

13.

Οι βιομηχανίες του μέλλοντος, του Alec Ross (μτφρ. Νίκος Ρούσσος, Εκδόσεις Ίκαρος) μου έβαλαν σε τάξη πολλές σκόρπιες γνώσεις για το αύριο της οικονομίας και της κοινωνίας.

14.

Ο εκκλησιαστής (μτφρ. κι επίμετρο Θάνος Σαμαρτζής, Εκδόσεις Δώμα) είναι το δεύτερο βιβλίο ενός νέου εκδοτικού οίκου που ‘χει βάλει πολύ ψηλά τον πήχη κι είμαι σίγουρος ότι θα μας συστήσει πολύ αξιόλογους τίτλους. Στη σειρά «τα στοιχειώδη», φιλοσοφικά κείμενα που πρέπει να ‘χει διαβάσει ο καθένας, εκδόθηκε πρόσφατα Ο εκκλησιαστής, ένα σπουδαίο κείμενο που επιμένει εμφατικά να μας θυμίζει ότι όλα είναι μάταια, κι ότι ίσως το μόνο που αξίζει στη ζωή είναι η χαρά κι ο καλός αγώνας.

15.

Τα Αποφθέγματα του Nicolas Gomez Davila (μτφρ. Ν.Μ. Σκουτερόπουλος, Εκδόσεις Περισπωμένη) είναι ένα βιβλίο μικρός θυσαυρός. Σε λίγες γραμμές ο στοχαστής συμπυκνώνει σπάνια σοφία και διαύγεια. Φράσεις ζυγισμένες, σκέψη κρυστάλινη, ένα ελεύθερο πνεύμα που σκέφτεται με παρρησία και ένταση.

16.

Τα βήματα του μεθυσμένου, πως η τυχαιότητα κυβερνά τη ζωή μας, του Leonard Mlodinov (μτφρ. Ανδρέας Μιχαηλίδης, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης), είναι ένα απολαυστικό δοκίμιο για τη δύναμη του τυχαίου.

17.

Τέλος, Το εικοσιτετράωρο ενός αναγνώστη, του Χαράλαμπου Γιαννακόπουλου, (Εκδόσεις Πόλις) είναι ένα δοκίμιο που συγκινεί κάθε φίλο της ανάγνωσης, καθώς καθρεφτίζει το βιβλιόφιλο εαυτό σ’ έναν κομψό χάρτινο καθρέφτη.

Εύχομαι το 2018 να διαβάσουμε ακόμα καλύτερα βιβλία.

Να δώσω και μια είδηση; Το 2018 θα κυκλοφορήσει το δεύτερο μυθιστόρημά μου!

Καλές γιορτές φίλες και φίλοι!