Αν κάτι λείπει εντελώς απ’ την Ελληνική δημοσιογραφία, όπως το έχει πει σε συνέντευξή του κι ο Παντελής Καψής πρώην διευθυντής της εφημερίδας Τα Νέα που πρόσφατα έγινε κυβερνηντικός εκπρόσωπος, αυτό είναι μια συνθήκη Αριστείας, η οποία να επιβραβεύει τις καλές πρακτικές και τα επιτεύγματα δημοσιογράφων που προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο. Ελλείψει επιβραβεύσεων οι δημοσιογράφοι βολεύονται στη μετριότητα. Γνωρίζοντας ότι δε θα εκτιμηθούν απ’ τον κλάδο οι όποιες προσπάθειές τους οι δημοσιογράφοι συμβιβάζονται με την ανυποληψία και τη γενικευμένη απαξίωση του επαγγέλματός τους.
Καθώς είναι μάλλον απίθανο να δούμε σοβαρά βραβεία δημοσιογραφίας στην Ελλάδα, ας επιχειρήσουμε να τα κάνουμε στο Διαδίκτυο. Να επιβραβεύσουμε δηλαδή τους δημοσιογράφους, αλλά και τους πολίτες δημοσιογράφους, τους οργανισμούς, τις κοινότητες ή τους απλούς πολίτες για τη δουλειά που κάνουν στο Διαδίκτυο και τα Μέσα Κοινωνικής Δικύωσης. Δεν είναι και λίγοι αυτοί που μπορούν να είναι υποψήφιοι. Με ευκολία μπορώ να ανακαλέσω τουλάχιστον 20 ανθρώπους και συλλογικότητες που κατά την εκτίμησή μου κάνουν πολύ σοβαρή δουλειά. Θεωρώ ότι μια τέτοια διαδικασία θα εμπνεύσει ακόμα περισσότερους ανθρώπους να υιοθετήσουν καλές πρακτικές, να συνεισφέρουν θετικά στο δημόσιο διάλογο και να συμβάλουν σε πιο υγιή παραδείγματα δημοσιογραφίας και δημόσιου λόγου.
Στις ΗΠΑ, τα Shorty Awards έχουν επινοήσει διαδικασίες προκειμένου να τιμούν, να αναδεικνύουν και να βραβεύουν παραγωγούς σύντομου περιεχομένου στα Social Media, δηλαδή ανθρώπους που κάνουν κοινωφελείς ή έξυπνες χρήσεις των Κοινωνικών Δικτύων και Μέσων. Μέχρι σήμερα η διαδικασία φαίνεται ότι επιτυγχάνει στο σκοπό της. Όλο και περισσότεροι εμπνέονται απ’ τους σοβαρούς χρήστες και οργανισμούς κι έτσι δημιουργείται μια κουλτούρα που σηκώνει διαρκώς τον πήχη. Στην Ελλάδα μέχρι σήμερα έχει κυριαρχήσει μια κουλτούρα ήσσονος προσπάθειας και χαμηλών προσδοκιών. Ακόμα και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης λειτουργούν πολύ συχνά ως μέσα εκτόνωσης, ξεκαθαρίσματος λογαριασμών ή πιο απλά ως πεδίο επίδειξης σαχλαμάρας κι ανευθυνότητας. Ίσως η καθιέρωση διαδικασιών επιβράβευσης ευφάνταστων, κοινωφελών και σοβαρών χρήσεων να βοηθήσει στην καλλιέργεια μιας καινούργιας κουλτούρας στο Ελληνόφωνο Διαδίκτυο. Μιας κουλτούρας που τιμά όσους σκέφτονται το κοινό καλό, όσους επιχειρούν με υπευθυνότητα, όσους διεκδικούν με σεβασμό των άλλων τα δίκαια αιτήματά τους, όσους επιτυγχάνουν άξιους στόχους.
Πολύ καλή πρόταση. Καλό θα ήτανε για
τις 20 προτάσεις που αναφέρετε να γράψετε τις διευθύνσεις τους.
Το είπα ενδεικτικά. Είναι πολλοί περισσότεροι σίγουρα, απλά δε φτάνουν να τους μάθουμε όλους.
Πολύ καλή ιδέα Μανώλη! Κρατάω μόνο τις τελευταίες 5 γραμμές… εκεί τα είπες όλα! Και μιας και είμαι και στο χώρο.. γίνεται σιγά σιγά προφανές ότι είναι επιτακτική η ανάγκη παρουσίασης και επιβράβευσης των καλών πρακτικών.
Συμφωνώ με όλα τα παραπάνω Μανώλη. Η ιδέα του benchamarking είναι διαδεδομένη στο χώρο των επιχειρήσεων. Δεδομένης της ανάπτυξης και της κοινωνικής επιχειρηματικότητας θα ήταν χρήσιμο να επεκταθεί και στην μέτρηση και σύγκριση και άλλων παραμέτρων της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Όπως για παράδειγμα το benchmarking στο πλαίσιο της κοινωνικής επιχειρηματικότητας αλλά και των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης. Ίσως ακούγεται λίγο εκτός κλίματος αλλά είναι μια δική μου πρόταση για διεύρυνση και σε άλλους τομείς.
Καθόλου εκτός κλίματος δεν είναι. Πρέπει να το συζητήσουμε κι αυτό.
Ωραία ιδέα. Την υλοποίησή της όμως, πρέπει να την αναλάβει ένας «φορέας». Και κάπου εδώ αρχίζουν τα δύσκολα…
Νομίζω ότι μπορούμε να αυτοοργανωθούμε 🙂
Η ιδέα έχει πράγματι πολύ ενδιαφέρον και θα άξιζε τον κόπο, ώστε να αναδειχθούν και «προς τα έξω» άνθρωποι που προσφέρουν στην «κοινότητα». Δεν έχω παρακολουθήσει τα Shorty, όμως απ’όσα διαβάζω στα της διοργάνωσης θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως ένα είδος μπούσουλα για μια εγχώρια προσπάθεια.
Είχα ψηθεί, αλλά η αλήθεια είναι ότι μετά την χθεσινή δήλωση του συνονόματου μας Μανώλη Αναγνωστάκη , είμαι λίγο επιφυλακτικός
Τί είπε βρε;
Καλά άνοιξε πέτρα για να μπω είμαι τώρα. Έγραψα Μανόλη Αναγνωστάκη κι εννοούσα Ντίνο Χριστιανόπουλο. Με πλάνεψε η Σαλονίκη.
Δε συμφωνώ μαζί του, αυτός αντιδρά ακόμα πιο εγωιστικά. Επιμένω στον κοινωνικό ρόλο της επιβράβευσης. Ένας νέος που βλέπει να επιβραβεύεται ο τάδε χρήστης π.χ. αρχίζει να σκέφτεται τί μπορεί να κάνει για να του μοιάσει και να τον ξεπεράσει. Θα μου πεις ότι έτσι λειτουργούν και τα καλλιστεία, και θα συμφωνήσω. Δες όμως πόσες γυναίκες άρχισαν να συμμετέχουν σ’ αυτό το πράγμα. Φαντάσου λοιπόν επιβραβεύοντας ανθρώπους για τη δράση τους στο Διαδίκτυο, να αρχίσουμε να βλέπουμε όλο και πιο ωραία πράγματα να γίνονται εδώ μέσα…
Σε πρώτο βαθμό κάτι τέτοιο, θα επιβράβευε απλώς ήδη εδραιωμένους χρήστες των Social Media, σχεδόν αναπόφευκτα. Δε λέω, σαφώς κάτι τέτοιο θα ήτανε καλό, να αναγνωρίσουμε την προσφορά τους, αλλά σε βάθος χρόνου, που θα χρησίμευε κάτι τέτοιο;
Με τον τρόπο που αναπτύσσετε η δυναμική στα social media, είναι πολύ πιο εύκολο να φτάσει κανείς να τον διαβάζουν από 3 σε 5 χιλιάδες άνθρωποι, παρά από 200 σε 500. Αναπόφευκτα ξανά θα πέφταμε σε μια λούπα.
Φυσικά μπορούν να προβλεφθούν τρόποι να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, αλλά είναι κάτι που θέλει πολύ βάθος σκέψης ως προς τη μεθοδολογία.
Μπορεί δηλαδή να λειτουργήσει ενθαρρυντικά, αλλά και εντελώς αποθαρρυντικά ως προς το πόσο δύσκολο (και εντελώς τυχαίο μερικές φορές) είναι να φτάσεις σε ένα καλό επίπεδο impact και αναγνωσιμότητας.
Περιμένω τις σκέψεις σου πάνω σε αυτό.
Σ’ ευχαριστώ για το σχόλιο Γιάννη. Συμφωνώ ότι στην αρχή θα γίνει πιθανώς αυτό που περιγράφεις αλλά σταδιακά το Παράδειγμά τους και η επιβράβευση θα δώσουν κίνητρο και σε νεότερους χρήστες να ασχοληθούν και να κάνουν κάτι άξιο επιβράβευσης. Θεωρώ ότι η όλη λογική αφορά στο ανέβασμα του πήχη. Δε νομίζω ότι αναγκαστικά θα πέσουμε σε λούπα. Ίσα ίσα μάλλον το αντίθετο βλέπω να γίνεται, αφού τα πράγματα τρέχουν συνεχώς και όλο και περισσότεροι μπαίνουν στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης με φιλοδοξίες και στόχους. Η δυσκολία δεν είναι να επιβραβευθείς, αφού επιβράβευση μέχρι τώρα δεν υφίσταται πρακτικά. Η επιβράβευση θα έρθει ακριβώς να βγάλει ένα εμπόδιο απ’ τη μέση, να κάνει δηλαδή γνωστές τις προσπάθειες.
Με βάση ποια κριτήρια όμως; Νομίζω οτι θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο σαν παράδειγμα, για να στηρίξεις αυτό που λες, αν μιλούσαμε πάνω σε συγκεκριμένους άξονες, πχ:
1) Αναγνωσιμότητα
2) καινοτομία
3) διαδραστικότητα
4)….
5)….
κοκ.
Δεν έχω διαβάσει τι παίζει με τα shorty awards, θα το κάνω και θα επιστρέψω με πιο συγκεκριμένα πράγματα.
Αλλά, αν συγκεκριμενοποιηθεί το concept και μπορούν όσοι ενδιαφέρονται να συμφωνήσουν πάνω σε ποιούς άξονες κάποιος λαμβάνει μια διάκριση, τότε δεν βλέπω γιατί να μην πετύχει μια τέτοια προσπάθεια.
Στα Shorty προτείνουν οι χρήστες άλλους χρήστες και υπάρχει ακαδημεία που αποφασίζει στο τέλος. Υπάρχουν αρκετά μοντέλα που μπορούν να υιοθετηθούν.
Αποθαρρυντικά θα λειτουργούσε κάτι τέτοιο εφόσον θα συγκρουόταν με την τυπική ελληνική καχυποψία του «πρόκειται για ένα μάτσο γνωστών, οι οποίοι βραβεύουν τους εαυτούς τους» – και νομίζω ότι πράγματι θα πρέπει, αν εδραιωθεί ένας τέτοιος θεσμός, να δοθεί προσοχή ώστε να μην μοιάζει με απλό «backslapping». Ίσως με σαφή κριτήρια επιβράβευσης, τα οποία θα πρέπει να πληρούν οι υποψήφιοι, να αποφεύγεται αυτό.
Επίσης, καλό θα ήταν να περιλαμβάνονται όσες περισσότερες «μερίδες» του τύπου γίνεται – πέρα από την πολιτική και οικονομική δημοσιογραφία και τα αντίστοιχα blogs/social media, υπάρχει και ο «enthusiast» τύπος (κινηματογράφος, μουσική, αυτοκίνητα, τεχνολογία, videogames κ.ο.κ.), ο εμπορικός τύπος ή ακόμη και ο αθλητικός, που θα ωφελούνταν ίσως από ένα τέτοιο έναυσμα.
Συμφωνώ απόλυτα.
Οκ, λογικά πράγματα. Θα μπορούσε να δουλέψει, εύκολα. Τι βλέπεις για επόμενα λογικά βήματα?
Να ζυμωθεί λίγο ακόμα η πρόταση, να δηλωθούν κάποιες προθέσεις εδώ, και να συναντηθούμε ώστε να το οργανώσουμε.
Ωραία, ας γίνει έτσι λοιπόν.
+1
Μανώλη, καλησπέρα!
Ως προς την πρόταση για δημιουργία Διαδικτυακής Αριστείας, αν κάτι έχω υπόψιν είναι «το Βραβείο Δημοσιογράφων ΕΕ – Κατά των διακρίσεων» που απευθύνεται, βέβαια, σε δημοσιογράφους -έντυπης αλλά και ηλεκτρονικής μορφής- οι οποίοι εστιάζουν σε θέματα διαφορετικότητας.
Σε κάθε κράτος μέλος, κριτικές επιτροπές αξιολογούν τις συμμετοχές και επιλέγουν έναν εθνικό νικητή. Ακολούθως, οι νικηφόρες συμμετοχές διαβιβάζονται στην Ευρωπαϊκή Κριτική Επιτροπή η οποία επιλέγει τον τελικό νικητή και δύο επιλαχόντες. Εξ όσων γνωρίζω, οι κριτικές επιτροπές απαρτίζονται από ειδικούς στο θέμα της καταπολέμησης των διακρίσεων, από δημοσιογράφους και ειδικούς της επικοινωνίας.
Τα σέβη μου.