Πριν από 10 χρόνια ακριβώς διάβασα το εξαιρετικό βιβλίο του καθηγητή δημοσιογραφίας και πρώην διευθυντή διεθνών θεμάτων στο BBC, Ian Hargreaves, με τον τίτλο Journalism: Truth or dare? Τότε εργαζόμουν στην Ελευθεροτυπία, και γι’ αυτό έγραψα ένα σχετικό άρθρο με τίτλο Η παρακμή της δημοσιογραφίας. Στο βιβλίο του Hargreaves πληροφορήθηκα για πρώτη φορά την ύπαρξη των μπλόγκερ, και για τη δημοκρατική δημοσιογραφική χρήση των Νέων Μέσων. Έκτοτε τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο άγρια. Η παρακμή της δημοσιογραφίας διογκώθηκε ακόμα περισσότερο. Κι όσο όλοι εμείς που εμπλεκόμαστε με κάθε τρόπο μ’ αυτήν, δεν παίρνουμε θέση απέναντι στα θεμελιώδη ζητήματα που την αφορούν, βυθιζόμαστε ακόμα βαθύτερα στην κρίση.

Κι όμως η τελευταία δεκαετία, αλλά και η επόμενη δεκαετία, θα είναι μια περίοδος μεγάλης ελπίδας για αλλαγή. Βρισκόμαστε πάνω σ’ ένα κύμα τεράστιων αλλαγών, που μπορούμε να επηρεάσουμε προς θετικές κατευθύνσεις. Η ευκαιρία της δημοσιογραφίας στα Νέα Μέσα είναι ασύλληπτα μεγάλη. Είναι μια ευκαιρία να επανεφευρεθεί και να συνδεθεί η δημοσιογραφία με τους καταστατικούς της ρόλους και σκοπούς. Είναι μια ευκαιρία να επαναπροσδιοριστεί το καθήκον του δημοσιογράφου, να εμπλουτιστεί το έργο του και να γίνει πραγματικά χρήσιμος στην κοινωνία. Είναι μια ευκαιρία να διορθωθούν τα λάθη του παρελθόντος και να μην επαναληφθούν. Είναι μια ευκαιρία διαφάνειας, ανοιχτοσύνης, λογοδοσίας, έρευνας, έμπνευσης.

Προπαντώς είναι μια ευκαιρία να δούμε πως μπορεί να γίνει αξιόπιστος ο δημοσιογράφος και το προϊόν της δουλειάς του, κάτι που θα ενισχύσει την εμπιστοσύνη στην κοινωνία και θα βάλει θεμέλια για ένα καλύτερο μέλλον.

Στην επόμενη ανάρτηση θα αναφερθώ στο κυριότερο κατά τη γνώμη μου διακύβευμα που αφορά τη δημοσιογραφία στα Νέα Μέσα.