Φέτος, για τρίτη φορά, επί 20 ημέρες απείχα συνειδητά από κάθε ψηφιακή συνήθεια. Εδώ μπορείτε να δείτε τις εντυπώσεις μου απ’ το 2012 και το 2013.

Νιώθω ότι κάθε χρόνο η ιδέα της ψηφιακής αποτοξίνωσης ωριμάζει και βαθαίνει το νόημά της. Η εκτός δικτύου ζωή είναι εφικτή κι ευεργετική. Με χαρά μαθαίνω ότι κι άλλοι φίλοι μου την υιοθετούν. Αλλά εδώ δε θέλω να επαναλάβω όσα έγραψα τις προηγούμενες φορές. Μόνο 2 παρατηρήσεις που εμπλουτίζουν την οπτική μου:

Πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη για περίσκεψη σε σχέση με τα όσα μοιραζόμαστε στο Διαδίκτυο. Αναφέρομαι στην ποιότητα των αναρτήσεών μας και στην αξία που αυτές παράγουν. Νομίζω ότι τώρα χρειάζεται να αναρωτιόμαστε διπλά και τριπλά για το αν αξίζει να μοιραστούμε μια πληροφορία πριν τη δημοσιεύσουμε. Η ευκολία δημοσίευσης παράγει μαζικά ψηφιακό θόρυβο και κατ’ επέκταση μειώνει τις πιθανότητες δημιουργίας γόνιμων πεδίων διαλόγου. Αν καταφέρουμε να γίνουμε επιλεκτικότεροι στις αναρτήσεις μας ίσως να δώσουμε περισσότερο χώρο σε ό,τι αξίζει πραγματικά.

Άμεση συνάφεια μ’ αυτό έχει και μια ακόμα συνειδητοποίηση που έκανα κατά την αποτοξίνωσή μου. Ο ναρκισσισμός των social media είναι ένα μεγάλο εμπόδιο, ένας μεγάλος εχθρός για όσους επιθυμούν να οικοδομήσουν νέα παραδείγματα ή να βοηθήσουν σε κάποια δημόσια υπόθεση. Ο ναρκισσισμός ενισχύει ένα ρηχό, και πολύ πρώτο επίπεδο διαλόγου. Αν θέλεις να φέρεις ουσιαστικά αποτελέσματα, εκθέτοντας παράλληλα και τον εαυτό σου, θα πρέπει να προσέχεις πολύ καθώς η απόσταση μεταξύ ακκισμού και προώθησης της δουλειάς σου μπορεί να είναι μικρή.

Καλό φθινόπωρο!